Άγιαξ – Παναθηναϊκός Ραντεβού 30 χρόνια μετά!

Τιμή για το ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελεί η πρόσκληση του Παναθηναϊκού από

τον Άγιαξ, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων της ιστορίας του Αίαντα. Ο

Παναθηναϊκός είναι η τιμώμενη ομάδα στην κορύφωση των εκδηλώσεων, καθώς ο

τελικός του Γουέμπλεϊ το 1971 ήταν ο πρώτος μεγάλος τελικός του Άγιαξ και

αφετηρία της καταξίωσής του

Ήταν μία ζεστή ημέρα του 1971 όταν ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να γράψει ιστορία

κόντρα στον «μεγάλο» Άγιαξ. Οι «πράσινοι» τα έδωσαν όλα, όμως, έφυγαν

ηττημένοι από το θρυλικό Γουέμπλεϊ

Με την αποστολή θα ταξιδέψουν και οι παλαίμαχοι, οι οποίοι θα πάρουν μέρος σε

αγώνα με τους αντίστοιχους του Άγιαξ. Έτσι έστω και σε δύο σύντομα ημίχρονα

(δώδεκα λεπτά το καθένα) η «παρέα» του Μίμη Δομάζου θα αντιμετωπίσει τη

θρυλική ομάδα του Γιόχαν Κρόιφ, με στόχο την… εκδίκηση. Ο αγώνας των

παλαιμάχων θα διεξαχθεί μεθαύριο στις 20.00 (τοπική ώρα), ενώ στις 20.45 θα

ξεκινήσει ο κανονικός αγώνας των σημερινών ομάδων Άγιαξ – Παναθηναϊκού.

Φυσικά, με τη φανέλα των γηπεδούχων θα αγωνιστεί ο Νίκος Μαχλάς, ο οποίος

αναμένεται να δώσει περισσότερο ελληνικό χρώμα στο φιλικό παιχνίδι.

Αλήθεια πώς περνάει ο καιρός. Σχεδόν τριάντα χρόνια έχουν περάσει από τότε που

ο Παναθηναϊκός έκανε το όνειρο πραγματικότητα και αγωνίστηκε στον τελικό του

Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον πανίσχυρο ­ τότε ­ Άγιαξ. Και όλα αυτά στον

«ναό» του ποδοσφαίρου που σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει. Το θρυλικό Γουέμπλεϊ.

Αγώνας που θα μείνει για πάντα χαραγμένος στις καρδιές όλων αυτών που έζησαν

εκείνη την εποχή και όχι μόνο. Μεθαύριο, λοιπόν, οι δύο ομάδες θα

διασταυρώσουν και πάλι τα «ξίφη» τους, αυτήν τη φορά σε ματς με εορταστικό

χαρακτήρα. Και οι συγκινήσεις θα είναι αναπόφευκτες…

Τι απέγινε η ιστορική «πράσινη» ενδεκάδα που ύψωσε τo ανάστημά της σε

«αστέρια» όπως ο Κρόιφ, ο Νέσκενς, ο Κάιζερ; Μεσήλικοι πια, με «κοιλίτσες»,

γκρίζα μαλλιά και όλοι φτασμένοι επαγγελματικά, καλούνται μεθαύριο να νικήσουν

τον χρόνο, αλλά και… τα περιττά κιλά, παίρνοντας εκδίκηση για την ήττα του

’71. Ας γυρίσουμε τριάντα χρόνια πίσω και ας θυμηθούμε την ενδεκάδα που

αγωνίστηκε, αλλά και την τότε κατάσταση των παικτών.

Τάκης Οικονομόπουλος: Τερματοφύλακας. Εργαζόταν ως εκτελωνιστής. Είχε

αγωνιστεί 17 φορές στην εθνική ομάδα.

Γιάννης Τομαράς: Δεξιός οπισθοφύλακας. Εργαζόταν ως κρεοπώλης. Ήταν 24

ετών και είχε μόλις δύο συμμετοχές στην Εθνική.

Γιώργος Βλάχος: Αριστερός οπισθοφύλακας. Ήταν φοιτητής στην Πάντειο.

Ήταν 23 ετών και δεν είχε συμμετοχή στην εθνική ομάδα.

Κώστας Ελευθεράκης: Μέσος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Με την εθνική

ομάδα είχε αγωνιστεί εννέα φορές.

Αριστείδης Καμάρας: Σέντερ μπακ. Ήταν δικηγόρος. Ήταν 32 ετών και είχε

28 συμμετοχές στην εθνική ομάδα.

Φραγκίσκος Σούρπης: Σέντερ μπακ. Ήταν 29 ετών, ιατρός στην ορθοπεδική.

Στην Εθνική είχε τρεις συμμετοχές.

Χάρης Γραμμός: Έξω δεξιά. Πτυχιούχος σωματικής αγωγής. Γεννήθηκε το

1948 και είχε αγωνιστεί στις Εθνικές Νέων και Ελπίδων.

Τότης Φυλακούρης: Μέσος. Ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού από τα τσικό.

Ήταν 24 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος. Είχε αγωνιστεί στην Εθνική Ελπίδων.

Αντώνης Αντωνιάδης: Σέντερ φορ. Εργαζόταν ως ασφαλιστής, ενώ στην

εθνική ομάδα είχε μόλις δύο συμμετοχές.

Μίμης Δομάζος: Ο «εγκέφαλος» της ομάδας. Ήταν 29 ετών και είχε 31

συμμετοχές με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Άνθιμος Καψής: Λίμπερο. Γεννήθηκε το 1950. Στον Παναθηναϊκό πρωτόπαιξε

εκείνη τη χρονιά (’70-’71) και μάλιστα το ντεμπούτο του έγινε στον αγώνα με

την Έβερτον στο Λονδίνο.

Να τονίσουμε ότι πολλοί από αυτούς προπονούνται στο γήπεδο της Λεωφόρου,

προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες του αγώνα. Τι και αν αγωνιστούν

για 24 λεπτά… Είπαμε, ο πανδαμάτωρ χρόνος έχει αφήσει πάνω τους τα σημάδια

του… Η χαρά τους και η επιθυμία τους να παίξουν ξανά εναντίον του Άγιαξ

είναι μεγάλη.

Ο μαέστρος της «πράσινης ορχήστρας»

Προπονητής ήταν ο «μεγάλος» Φέρεντς Πούσκας. Ο «Πάντσο», όπως οι παίκτες του,

αισιοδοξούσε για την έκβαση του αγώνα, ενώ είχε τονίσει πριν από τον τελικό

ότι οι πιθανότητες είναι 50-50. «Θα αγωνιστούμε επιθετικά. Το αμυντικό

παιχνίδι σε ένα τέτοιο ματς που είναι μία και έξω, δεν έχει κανένα νόημα. Οι

πιθανότητες είναι μοιρασμένες. Όποιος παίξει καλύτερα θα νικήσει. Ελπίζω ότι

θα είμαστε εμείς ανώτεροι», είχε πει. Όμως, μετά την ήττα της ομάδας του

παραδέχθηκε: «Το αποτέλεσμα είναι δίκαιο, διότι ο Άγιαξ πέτυχε δύο τέρματα και

το ποδόσφαιρο παίζεται με μοναδικό σκοπό το γκολ. Το επίπεδο του αγώνα μπορεί

να συγκριθεί με τους τελικούς του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στους οποίους

αγωνιζόμουν με τα χρώματα της Ρεάλ».

Το Γουέμπλεϊ σείστηκε κατά την είσοδο των δύο ομάδων. Περισσότεροι, φυσικά,

ήταν οι Ολλανδοί φίλαθλοι (κυρίως λόγω αποστάσεως) που έφταναν τους 40.000.

Παρ’ όλα αυτά, οι Έλληνες, περίπου 25.000, δεν υστερούσαν σε ενθουσιασμό.

Μάλιστα, ένας φίλος του Παναθηναϊκού εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο γυμνός, ενώ

είχε γράψει στο σώμα του: «ΕΛΛΑΣ – ΠΑΟ». Ο Άγγλος διαιτητής Τζακ Τέιλορ

σφύριξε την έναρξη του ματς, το οποίο παρακολούθησαν εκατομμύρια Ελλήνων και

ξένων φιλάθλων από 25 χώρες του κόσμου!

Εγκώμια από τον διεθνή Τύπο

Ο ξένος Τύπος εξύμνησε το «τριφύλλι» παρά την ήττα του. Χαρακτηριστικός ήταν ο

τίτλος της αγγλικής «Daily Mirror»: «Δεν είναι ο Άγιαξ, αλλά ο Παναθηναϊκός

που θα μείνει στη μνήμη μας», ενώ η γαλλική «Equipe» ανέφερε: «Άγιαξ, στέψη

χωρίς λάμψη. Ο Παναθηναϊκός πούλησε ακριβά το τομάρι του. Οι Έλληνες έκαναν

τους Ολλανδούς να τρέμουν!» Μάλιστα, ένας απεσταλμένος της γαλλικής εφημερίδας

έγραψε για τον Μίμη Δομάζο: «Οι 100.000 θεατές θαύμασαν τη λαμπρή τεχνική

κατάρτιση του αξιόλογου αυτού παίκτη, την αίσθηση του παιχνιδιού που έχει, την

ευφυία του, την ψυχραιμία του. Η απογοήτευση θα του περάσει δύσκολα, όμως θα

του μείνει η βεβαιότητα ότι γοήτευσε τον ναό του ποδοσφαίρου».

Το πρακτορείο «Γιουνάιτεντ» έγραψε για τον Παναθηναϊκό: «Οι Αθηναίοι

ημιεπαγγελματίες έπαιξαν δυνατά, αλλά τους έλειψε ο επαγγελματισμός των

Ολλανδών». Ο αείμνηστος Σερ Αλφ Ράμσεϊ είχε πει: «Ήταν ένα πολύ ωραίο παιχνίδι

και κέρδισε ο καλύτερος». Η γαλλική «Παρί Ζουρ» σημείωσε χαρακτηριστικά:

«Δύο-μηδέν. Αυτή ήταν η λογική διαφορά στους Ολλανδούς Κροίσους και της

Σταχτοπούτας της Αθήνας», ενώ τέλος, μια εφημερίδα της Λωζάννης, ανέφερε: «Ο

Άγιαξ νίκησε χωρίς να πείσει έναν άτυχο Παναθηναϊκό. Οι Έλληνες απέδειξαν ότι

δίκαια έφτασαν στον τελικό».

Όσον αφορά την ατμόσφαιρα στην Αθήνα; Μία λέξη θα μπορούσε να δώσει την πλήρη

εικόνα: Απογοήτευση. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στον τελικό και η χώρα μας έχασε

το μεγαλύτερο ιστορικά ποδοσφαιρικό τρόπαιο που θα κατακτούσε. Έτσι δεν

πραγματοποιήθηκαν οι πανηγυρισμοί που είχαν προγραμματισθεί. Ένα μεγάλο όνειρο

είχε σβήσει…