Ένας ακριβώς χρόνος πέρασε από τον τραγικό θάνατο του Γιάννου Κρανιδιώτη.

Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, ευρωβουλευτής, μοναδικός γνώστης του

κυπριακού προβλήματος, σημαντικός decision maker στο υπουργείο Εξωτερικών για

περίπου είκοσι χρόνια (1981-1999), μελετητής, διανοούμενος. Είχα την ευκαιρία

(και τιμή) όλα αυτά τα χρόνια να συνεργασθώ στενά με τον Γιάννο Κρανιδιώτη.

Και αυτό που έχει αξία να καταθέσω εδώ, είναι ότι ο Γιάννος είχε καταλάβει

καλύτερα από πολλούς άλλους ίσως τη σημασία της συμμετοχής της Ελλάδας στην

Ευρωπαϊκή Ένωση ως παράγοντα για τη μεταρρύθμιση της κοινωνίας, τον δομικό και

λειτουργικό εκσυγχρονισμό της εξωτερικής πολιτικής, την επίλυση των χρονίων

προβλημάτων της εξωτερικής πολιτικής (Κυπριακό, ελληνοτουρκικές σχέσεις, κ.ά.)

μέσα από τη δυναμική και ευέλικτη αξιοποίηση του πλαισίου της Ευρωπαϊκής

Ένωσης. Η συνειδητοποίηση ακριβώς αυτή οδήγησε σε πρωτοβουλίες ιστορικού

χαρακτήρα, όπως π.χ. για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναμφίβολα χωρίς τον ρόλο του Γιάννου Κρανιδιώτη, η Κύπρος δεν θα ήταν σήμερα

στο προωθημένο στάδιο διαπραγματεύσεων για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή

Ένωση. Η έκβαση των πρωτοβουλιών αυτών διδάσκει ότι η Ελλάδα μπορεί να

επιτυγχάνει με συστηματική προσπάθεια, σχεδιασμό και γνώση. Ταυτόχρονα όμως, ο

Γ. Κρανιδιώτης έβλεπε την Ένωση ως αφετηριακό πλαίσιο με την αξιοποίηση του

οποίου η Ελλάδα θα μπορούσε να βελτιώσει τη θέση της στο συνολικότερο διεθνές

σύστημα και να επεκτείνει την παρουσία της τόσο στην περιφέρεια όσο και

ευρύτερα. Για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, θα έπρεπε να προηγηθεί ο

ουσιαστικός εκσυγχρονισμός της εξωτερικής πολιτικής και του υπουργείου

Εξωτερικών. Οι νέες απαιτήσεις, προκλήσεις και στόχοι επέβαλαν τη συστηματική,

επιστημονική ανάλυση των προβλημάτων και τον σχεδιασμό της εξωτερικής

πολιτικής. Έτσι εγκαινιάσθηκαν εντελώς καινοτόμες πρωτοβουλίες, όπως η

συνεργασία με ερευνητικά κέντρα, θεσμούς και πανεπιστήμια, η σύσταση του

Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού (ΚΑΣ) στο ΥΠΕΞ, η οργάνωση «συναντήσεων

προβληματισμού», η παραγωγή μελετών, κειμένων εναλλακτικών προσεγγίσεων κ.λπ.

Η σημασία και χρησιμότητα όλων αυτών των πρωτοβουλιών φαίνεται καλύτερα τώρα,

έναν χρόνο μετά την απώλεια του Γιάννου…

Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών