Όταν ο Ιταλός Ρόκο Μπαρναμπέι βαδίζει προς την εκτέλεση φωνάζοντας πως δεν

είναι ο δολοφόνος της μνηστής του, όταν τα στοιχεία που αποδεικνύουν την

αθωότητά του χάνονται καθ’ οδόν και όταν ο νεαρός θανατοποινίτης ζητεί εξέταση

του DNA και δεν λαμβάνει απάντηση από τον κυβερνήτη της Βιρτζίνια, ενώ

απομένουν λίγες ημέρες έως τον… ανώδυνο θάνατό του, αποτελεί τουλάχιστον

ιεροσυλία να ανακοινώνουμε διεθνώς ότι στην Ελλάδα επιβάλλεται και εκτελείται

η εσχάτη των ποινών.

Καθήκον κάθε δικηγόρου είναι να υπερασπίσει με όλα τα μέσα τον πελάτη του.

Αυτό ισχύει ασφαλώςκαι για τους συνηγόρους του Παναγιώτη Κράμπη, ο οποίος έχει

συλληφθεί στην Αγγλία και πρόκειται να εκδοθεί στη χώρα μας προκειμένου να

δικαστεί για αδίκημα που φέρεται ότι τέλεσε εδώ. Ουδείς όμως τους επιτρέπει ­

στα πλαίσια της υπεράσπισης ­ να διασύρουν την Ελλάδα. Να επισημαίνουν στο

βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών ότι αν επιτραπεί η έκδοση στον εν λόγω

εκζητούμενο, οι υπεύθυνοι «θα πάρουν το κρίμα στον λαιμό τους». Καθώς ­

προσθέτουν ­ τα ελληνικά δικαστήρια θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και στη

συνέχεια θα τον εκτελέσουν.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι για τους συγκεκριμένους δικηγόρους προέχει το

συμφέρον του εντολέα τους. Καλά, δεν σκέφθηκαν ότι οι βρετανικές αρχές θα

επιχειρούσαν να διασταυρώσουν την πληροφορία; Ότι θα ζητούσαν επίσημη

ενημέρωση για το καθεστώς που επικρατεί εδώ; Και ότι τελικός αποδέκτης του

διασυρμού θα ήταν οι ίδιοι;

Η ανώτερη ποινή που επιβάλλουν τα ελληνικά δικαστήρια από το 1993 είναι η

ισόβια κάθειρξη, απάντησε στους αρμοδίους ο επί των εκδόσεων εισαγγελέας

Εφετών, έκπληκτος με το πρωτοφανές τέχνασμα.

Που μπορεί να παραλληλιστεί μόνο με τα μακάβρια παιχνίδια για παιδιά, τα οποία

κυκλοφόρησαν πρόσφατα στην αγορά και ευτυχώς αποσύρθηκαν γρήγορα.

Με την ίδια ταχύτητα… αποσύρθηκαν και οι ισχυρισμοί του Κράμπη, που θα

μπορούσαν να χαρακτηριστούν αστείοι αν την ίδια ακριβώς στιγμή δεν αγωνιούσαν

προ του εκτελεστικού αποσπάσματος ­ χωρών πολιτισμένων κατά τα άλλα ­ όχι

μόνον ο Ρόκο Μπαρναμπέι, αλλά και πολλοί άλλοι. Τι αήθης ειρωνεία…