Το δείπνο έπεσε βαρύ…

Θα μπορούσε να έχει τη μορφή ενός πολιτικού κουίζ: τι ακριβώς συνέβη στο σπίτι

του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, Κώστα Σκανδαλίδη, το βράδυ

της 18ης Ιουλίου; Με επιπρόσθετο, πληροφοριακό, υλικό, ότι οι καλεσμένοι,

πέντε τον αριθμό, έφθασαν εκεί μετά τις 10 το βράδυ, οι περισσότεροι χωρίς

αστυνομική συνοδεία…

Η απάντηση είναι πλέον μάλλον εύκολη. Η χαλαρότητα ή κατ’ άλλους η δύσκολα

κρυπτόμενη χαρά ενός εκ των μετεχόντων στη σύναξη, την κατέστησε γνωστή σε

μερίδα του Τύπου. Όπως βέβαια και το αντικείμενό της. Ο χαλαρός ή χαρούμενος

μετέχων, υπουργός της κυβέρνησης, δεν κράτησε τίποτε για τον εαυτό του, παρά

το γεγονός ότι όσοι μετείχαν στη συνάντηση εκείνης της βραδιάς δεσμεύθηκαν για

δύο πράγματα:

* Πρώτον να τα ξαναπούν τον Σεπτέμβριο, αμέσως μετά τις διακοπές. Και

* Δεύτερον και κυριότερο, να κρατήσουν μυστική τη συνάντηση για λόγους που

εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς.

Η φιλοξενία στο σπίτι του γραμματέα της Κ.Ε. στην Αλσούπολη περιελάμβανε και

φαγητό, πράγμα που έδωσε στη συνάντηση τον χαρακτήρα «μυστικού δείπνου».

Περιέργως πώς στη συνέχεια κυκλοφλόρησαν φήμες για περισσότερα του ενός,

«μυστικά δείπνα». Ίσως γιατί έτσι η συνάντηση εκείνη, που πρέπει να σημειωθεί

δεν κατέληξε σε καμιά ουσιαστική απόφαση, έπαιρνε πολιτικές διαστάσεις

δυσανάλογα μεγαλύτερες των πραγματικών.

Οι φόβοι

Κάτι άλλωστε που φοβόταν εξαρχής ο Κώστας Σημίτης. Και το είχε επισημάνει στον

Κώστα Σκανδαλίδη, όταν ο τελευταίος του εξέφρασε τους προβληματισμούς του για

«το σημερινό ΠΑΣΟΚ που έχει καθήσει» και για την «ηγετική ομάδα του κόμματος

που δείχνει κουρασμένη και αδύναμη να παράσχει πολιτική». Του ΠΑΣΟΚ και της

κυβέρνησης προΐσταται ο Κ. Σημίτης, άρα εξ αντικειμένου γνωρίζει καλύτερα από

τον καθένα την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Στις πολλές συζητήσεις

που είχαν ο κ. Σημίτης με τον κ. Σκανδαλίδη για το τι θα μπορούσε να γίνει για

να αποκτήσει το ΠΑΣΟΚ και πάλι τη ζωντάνια και τη φρεσκάδα των περασμένων

ετών, ο Πρωθυπουργός φέρεται ότι έδωσε το «πράσινο φως» για την έναρξη των

συζητήσεων για την «προετοιμασία» μια ομάδας στελεχών, η οποία θα μπορούσε να

προωθηθεί μέσα από κοινές πολιτικές δράσεις στην κομματική πυραμίδα.

Εγχείρημα δύσκολο, όπως δύσκολο ήταν και το έργο της επιλογής αυτών των

στελεχών. Και εδώ ο Πρωθυπουργός (πρέπει να) έδωσε τα «φώτα» του στον

γραμματέα της Κ.Ε. για την επιλογή των «πρωτοκλήτων» σ’ αυτό το ιδιόμορφο

εγχείρημα. Γιατί αν εκείνο το βράδυ του Ιουλίου στο σπίτι του κ. Σκανδαλίδη

προσήλθαν ο Ν. Χριστοδουλάκης, ο Χρ. Βερελής, η Α. Διαμαντοπούλου, ο Δ.

Ρέππας, ο Μ. Χρυσοχοΐδης, θα μπορούσαν να είχαν κληθεί άλλοι τόσοι από τον

στενό πυρήνα του άλλοτε «εκσυγχρονιστικού μπλοκ». Γιατί δεν κλήθηκαν αυτοί οι

άλλοι;

Πρώτον, διότι η πρωτοβουλία των προσκλήσεων, όπως προαναφέρθηκε, δεν ήταν

αποκλειστικά του κ. Σκανδαλίδη, και δεύτερον, γιατί εκτιμήθηκε ότι αν «άνοιγε»

ο κατάλογος των συμμετοχών θα ήταν εύκολο να διαρρεύσει το όλο εγχείρημα.

Εκτιμήθηκε επίσης ότι ο Νίκος Θέμελης, ο οποίος θα μπορούσε να λάβει μέρος στη

συνάντηση, μια και αυτός ήταν απολύτως ενήμερος για το όλο θέμα, θα έπρεπε να

μείνει εκτός, γιατί τυχόν διαρροή της ­ όπως και έγινε τελικά ­ θα συνέδεε

άμεσα τον κ. Σημίτη με αυτήν. Και με τις επιδιώξεις της βέβαια.

Δυσαρέσκεια

Το ερώτημα που πλανάται στη Χαριλάου Τρικούπη, είναι αν ο κ. Σημίτης έχει

καταφέρει να πείσει τα στελέχη της νυν ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ότι δεν

γνώριζε για τη συνάντηση και συνακόλουθα ότι δεν ήταν στις προθέσεις του να τα

υπονομεύσει. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ουδείς, από τους οκτώ – εννέα εν

δυνάμει πρωθυπουργούς, όπως τους έχει ονομάσει ο Θεόδωρος Πάγκαλος, του έθεσε

θέμα για τη συνάντηση στο σπίτι του Κ. Σκανδαλίδη και τους σκοπούς αυτής της

συνάντησης. Και είναι απολύτως φυσικό. Τα στελέχη αυτά, ζυμωμένα χρόνια στις

κομματικές ίντριγκες και το άγριο κομματικό παρασκήνιο, όπως ανέφερε κορυφαίο

στέλεχος του ΠΑΣΟΚ «έχουν τον τρόπο τους να φθάσει έως τα αυτιά του

Πρωθυπουργού η άποψή τους, και εν προκειμένω η δυσαρέσκειά τους». Και πρέπει

να σημειωθεί ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη διεμήνυσαν ήδη και ο Κ.

Λαλιώτης και η Β. Παπανδρέου, ενώ ο Α. Τσοχατζόπουλος και ο Θ. Πάγκαλος

περιορίσθηκαν απλώς σε σχόλια μάλλον ειρωνικού χαρακτήρα, σε συζητήσεις με

συνεργάτες τους. Το δεύτερο μεγάλο ερώτημα που απασχολεί τα στελέχη του

κυβερνητικού κόμματος και συνδέεται με τη συνάντηση στο σπίτι του γραμματέα

της Κ.Ε., δεν είναι αν αυτή επαναληφθεί ­ πράγμα δύσκολο μετά τον σάλο που

προκάλεσε η αποκάλυψή της. Είναι αν και κατά πόσον πραγματικά ο Κ. Σημίτης

πιστεύει ότι ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να στεφθεί από επιτυχία. Με

διαμορφωμένη την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ, όπως είναι σήμερα, μοιάζει εξαιρετικά

απίθανο να στέρξουν όλες οι πλευρές στη δημιουργία μιας νέας ηγετικής ομάδας,

η οποία δεν έχει (κομματικό) παρελθόν. Μπορεί για την κοινωνία, να έχει λίγη

σημασία τι έκανε το ’74 ή το ’81 ο Ν. Χριστοδουλάκης ή ο Μ. Χρυσοχοΐδης, αλλά

για τον σκληρό πυρήνα των κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, οι ιστορικές

καταβολές του καθενός έχουν μεγάλη σημασία. Και ανάλογη αξιολόγηση. Από την

άλλη πλευρά όμως, όπως αρκετοί επισημαίνουν, και μεταξύ αυτών και στενός

συνεργάτης του Πρωθυπουργού, «είναι απολύτως φυσικό ο Πρωθυπουργός να

απασχολείται με το μέλλον του κόμματος. Στο οποίο προεδρεύει και για το οποίο

οφείλει να μεριμνά». Και είναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι ο κ. Σημίτης

προβληματίζεται σοβαρά και με τη δική του παρουσία μελλοντικά στο ΠΑΣΟΚ… Στη

λογική αυτή πρέπει να αποδοθεί και η αποφυγή κάθε είδους δημόσιας

αποδοκιμασίας της συνάντησης του Ιουλίου από την πλευρά της κυβέρνησης. Και

αθροιστικά πρέπει να αναφερθεί η σπουδή με την οποία το πρωθυπουργικό

περιβάλλον διέψευσε τα περί «δυσαρέσκειας» του Πρωθυπουργού είτε για τη

διαρροή της συνάντησης είτε γι’ αυτήν καθαυτή τη συνάντηση. Όπως βέβαια και η

αξιοπρόσεκτα επιθετική δήλωση του κ. Σκανδαλίδη μετά την πρόσφατη συνάντηση με

τον κ. Σημίτη, ότι θα συναντάται, θα γευματίζει και θα δειπνεί με όποιον

επιθυμεί. Άλλωστε για όσους το ξεχνούν είναι γραμματέας της Κεντρικής

Επιτροπής, δηλαδή το νούμερο δύο στην κομματική επετηρίδα του ΠΑΣΟΚ.