Η… Οδύσσεια του Ιπποκράτη στα νησιά του Αιγαίου

Στην Κάσο ο αγροτικός γιατρός ετοιμάζει τις βαλίτσες του, ενώ την τελευταία

φορά που επισκέφθηκε γιατρός από νοσοκομείο της Κρήτης την Κάρπαθο το

ημερολόγιο έδειχνε 1997. Στα χωριουδάκια στη νότια πλευρά της Χίου οι κάτοικοι

«προτιμούν» τις ιδιωτικές υπηρεσίες για τις μικροβιολογικές τους εξετάσεις,

ενώ το Νομαρχιακό Νοσοκομείο των Κυκλάδων στη Σύρο δεν διαθέτει καν παιδίατρο.

Την ίδια στιγμή το Κέντρο Υγείας της Άνδρου τις δύο προηγούμενες χρονιές

ενισχύθηκε με έκτακτο ιατρικό προσωπικό για τις αυξημένες ανάγκες του

καλοκαιριού στις 27 Αυγούστου και στις 10 Σεπτεμβρίου αντίστοιχα!

Αν είχε προχωρήσει το σχέδιο «Ιπποκράτης», στην Κάσο θα λειτουργούσε Κέντρο

Υγείας, στην Κάρπαθο θα γίνονταν τακτικές επισκέψεις γιατρών από την Κρήτη,

στο Πυργί της Χίου θα είχε αναβαθμιστεί το ιατρείο, ενώ τα περιφερειακά

ιατρεία νησιών, όπως η Σέριφος, η Σίφνος και η Κέα, θα είχαν αναβαθμιστεί και

θα λειτουργούσαν ως μικρά Κέντρα Υγείας. Στην Ίο, μάλιστα, όπου αναλογικά

υπάρχουν τα περισσότερα παιδιά απ’ όλα τα κυκλαδονήσια, αν οι εξαγγελίες είχαν

υλοποιηθεί, θα υπήρχε και παιδίατρος.

Τέσσερα χρόνια μετά την εξαγγελία του σχεδίου «Ιπποκράτης» για την ιατρική

θωράκιση των νησιών του Αιγαίου ­ διά στόματος μάλιστα Πρωθυπουργού (Μυτιλήνη

’96) ­ λίγα έχουν προχωρήσει. Την ίδια στιγμή ο εισηγητής του «Ιπποκράτη» (με

την ιδιότητα του υφυπουργού Υγείας), Φραγκλίνος Παπαδέλλης, αποδίδει σε

«διάφορα συμφέροντα» τη μη εφαρμογή του «Ιπποκράτη» λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Φαίνεται πως δεν συμφέρει η λύση του

προβλήματος, αλλά η διαιώνισή του.

Γι’ αυτό και προχωράει με τόσο αργό και αποσπασματικό ρυθμό. Και σ’ αυτή την

περίπτωση δεν είναι θέμα χρημάτων. Τα 25 δισ. τα είχαμε εξασφαλίσει από το Β’

και το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, οπότε μιλάμε για άλλα δέκα δισ. δραχμές.

Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που στηρίχτηκε περισσότερο σε εξαγγελίες και

λιγότερο στην πράξη. Ακόμα και τα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ περιμένουν».

Για να εκπονηθεί το «Ιπποκράτης» καταγράφηκαν οι ανάγκες σε κάθε νησί των

Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων και του ΒΑ Αιγαίου. Υπολογίστηκε ο αριθμός των

κατοίκων, η πρόβλεψη για την αύξησή του, το συγκοινωνιακό, αλλά και η

νοοτροπία των ίδιων των αποδεκτών. Και έγιναν οι προτάσεις σύμφωνα με τις

οποίες θα καλύπτονταν κατά 60% οι ανάγκες σε προσωπικό, από 33% (γιατροί) και

51% (νοσηλευτικό προσωπικό) που ήταν το 1996.

Τέσσερα χρόνια μετά υπάρχουν νησιά για τα οποία δεν έγινε καμία προκήρυξη

θέσης, ενώ υπήρξαν περιπτώσεις όπου παρά τις προκηρύξεις δεν εκδηλώθηκε

ενδιαφέρον ή και αν ακόμη υπήρξε ­ όπως για παράδειγμα στην Ίο ­ οι γιατροί

επέλεξαν τον δρόμο της απόσπασης για να φύγουν από το νησί ή έφυγαν όταν

βρέθηκε μια θέση κοντά σε αστικό κέντρο.

Σύμφωνα με τα όσα προέβλεπε το σχέδιο «Ιπποκράτης», εξάλλου, μεγάλα νοσοκομεία

της Αθήνας επρόκειτο να «υιοθετήσουν» Κέντρα Υγείας των νησιών και γιατροί

όλων των ειδικοτήτων από αυτά τα ιδρύματα θα επισκέπτονταν περιοδικά τα νησιά.

Το πρόγραμμα αυτών των «υιοθεσιών» εγκαταλείφθηκε πολύ γρήγορα, ενώ σήμερα η

προσπάθεια εντοπίζεται κυρίως στο πρόγραμμα τηλεϊατρικής που υλοποιείται από

το Σισμανόγλειο Νοσοκομείο.

«ΤΑ ΝΕΑ» κατέγραψαν ορισμένα από τα βασικά σημεία του σχεδίου και την

κατάσταση τέσσερα χρόνια μετά.