1. Όσο πλησιάζουμε στις 9 Απριλίου, οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.

οξύνουν τις ανούσιες αντιπαραθέσεις και τη συνήθη υποσχεσιολογία.

Αυτό που αποφεύγουν, όπως ο διάβολος το λιβάνι, είναι η ουσιαστική

αντιπαράθεση θέσεων και προγραμμάτων.

Καταφεύγουν σε πλειστηριασμό υποσχέσεων. Καλλιεργούν ένα τεχνητό κλίμα

ευφορίας για τη δύσκολη μετα-ΟΝΕ εποχή. Και φυσικά δεν λένε τίποτε

συγκεκριμένο και δεσμευτικό, π.χ. για τις αλλαγές που προωθούν στο ασφαλιστικό

ή τις εργασιακές σχέσεις.

ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. συγκρούονται αμείλικτα για την κρατική εξουσία. Ζητούν όμως και

οι δύο λευκή επιταγή. Αποφεύγουν τα συγκεκριμένα γιατί συγκλίνουν σε μία

δεξιόστροφη πολιτική που κατανέμει άνισα και τα βάρη και τα οφέλη. Η δε

αποκάλυψη της ουσιαστικής σύμπλευσης θα κατέστρεφε την επιδίωξη οξείας

δικομματικής πόλωσης.

Ιδιαίτερα η κυβέρνηση προσπαθεί να συμπιέσει εκλογικά τις δυνάμεις της

Αριστεράς, γιατί φοβάται τις κοινωνικές αντιδράσεις στα μονόπλευρα σκληρά

μέτρα που σχεδιάζει να πάρει αμέσως μετά την ένταξη στην ΟΝΕ. Αυτό το πακέτο

μέτρων για την εξασφάλιση της «διατηρησιμότητας» προτιμά να το φανερώσει μετά

και όχι πριν από τις κάλπες.

2. Σε αυτές τις εκλογές ο ΣΥΝ προχωρά με ευρύτερες συνεργασίες, με τις

δυνάμεις της Οικολογίας και της ανανεωτικής Αριστεράς.

Πρόκειται για συνεργασίες στηριγμένες σε συμφωνία, σε πρόγραμμα και πολιτική

που εκτείνεται και μετά τις εκλογές.

Αφορούν σε δυνάμεις και πρόσωπα που έχουν σταθερούς δεσμούς με την Αριστερά.

Δεν είναι μεταγραφές και «διευρύνσεις» της τελευταίας στιγμής.

Αυτή είναι και η βασική διαφορά με τις διευρύνσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Το

ΠΑΣΟΚ διευρύνθηκε προς τα δεξιά, σε απόλυτη αντιστοιχία με το χρώμα της

κυβερνητικής πολιτικής, με πρώην πολιτευτές της Ν.Δ., όπως οι κ.κ.

Κοντογιαννόπουλος και Ματζαπετάκης, πρωτοπαλίκαρο έως χθες του κ. Μητσοτάκη

στο Ηράκλειο. Μεταχειρίστηκε πολύ άσχημα πρόσωπα, όπως ο Μίκης και ο Μ.

Ανδρουλάκης, που αρνήθηκαν να παίξουν το ρόλο του διευρυνσία – μαϊντανού της

τελευταίας στιγμής.

Η ηγεσία της Ν.Δ. πανηγυρίζει διότι ξαναμάζεψε την τελευταία στιγμή ένα μικρό

μέρος όσων είχε διαγράψει και μάλιστα μετά από ένα παζάρι για το ποιος θα

πάρει την 6η θέση στο Επικρατείας ή κάποιο υπουργείο.

Κι αυτά λίγες ημέρες μετά τις προβλέψεις του κ. Μάνου ότι «η Ν.Δ. θα χάσει

πλουσιοπάροχα», αλλά και τις κατ’ εξακολούθηση δηλώσεις του που στέλνουν με

μαθηματική βεβαιότητα ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων των «Ταύρων» στο

ΠΑΣΟΚ.

Όσο για την ηγεσία του ΚΚΕ, η μετατροπή της κ. Κανέλλη σε σημαία του

διεθνιστικού, κατά τα άλλα, Περισσού συνοδεύτηκε από μία εθνικιστική

μεταστροφή της πολιτικής του, προκαλώντας και τους γνωστούς κραδασμούς.

3. Σύμφωνα με όλες τις διαθέσιμες δημοσκοπήσεις, το ΠΑΣΟΚ έχει

εξασφαλισμένο προβάδισμα με τη στήριξη των ισχυρών και των δεξιόστροφων, που

ικανοποιούνται από την κυβερνητική πολιτική.

Οι αριστεροί και προοδευτικοί δημοκράτες που ακόμη το σκέφτονται, πρέπει να

στηρίξουν τώρα τον ΣΥΝ, αλλιώς η αλαζονεία και η δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ θα

οξυνθούν και άλλο μετεκλογικά.

Όσοι νοιάζονται για περισσότερη δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη μέσα στην

ευρωπαϊκή πορεία, όσοι ζητούν ενίσχυση των ελέγχων, έχουν λόγους να στηρίξουν

την παρουσία του ΣΥΝ στη νέα Βουλή.

Ο ΣΥΝ δίνει μαχητικά, συσπειρωμένος, με καθαρό πολιτικό στίγμα και με

ευρύτερες συνεργασίες τη μάχη της σύγχρονης δημοκρατικής αριστεράς και της

οικολογίας, για να μπει στη Βουλή όσο γίνεται πιο ισχυρός. Ο ΣΥΝ θα συνεχίσει

να αποτελεί μία πολύτιμη δύναμη ελέγχου και τολμηρών προτάσεων που ανοίγουν

δρόμους.

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι υποψήφιος του ΣΥΝ στη Β’ Αθηνών

Τελευταία Νέα