Σαράντα εννέα λεπτά και τριάντα έξι δευτερόλεπτα, μαζί με τα δάκρυα και τα χειροκροτήματα. Τόσο διήρκεσε η ομιλία που εκφώνησε την Τετάρτη το βράδυ ο Μπαράκ Ομπάμα στο συνέδριο των Δημοκρατικών. Συνιστάται ανεπιφύλακτα για τους καιρούς που ζούμε. Αν δεν σας φτάσει, μπορείτε να την ξαναδείτε από την αρχή. Ή, ακόμη καλύτερα, να τη συνδυάσετε με την ομιλία που εκφώνησε δύο ημέρες νωρίτερα στον ίδιο χώρο η Μισέλ Ομπάμα. Αυτή διαρκεί μόνο 14 λεπτά. Σύνολο, μία ώρα και κάτι. Το καλύτερο χάπι κατά της κατάθλιψης, της μοιρολατρίας και του αισθήματος αδυναμίας.

Ποια είναι τα στοιχεία που φτιάχνουν έναν ηγέτη; Μερικά είναι προφανή. Το πείσμα, για παράδειγμα. Ο Ομπάμα ήθελε να δημιουργήσει ένα εθνικό σύστημα υγείας και το κατάφερε, σε έναν βαθμό τουλάχιστον. Αλλά και ο ρεαλισμός. Στο ζήτημα της οπλοκατοχής, οι Ρεπουμπλικανοί δεν άφησαν τον Ομπάμα να κάνει αυτό που έπρεπε και εκείνος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τους καταγγέλλει. Η αμεσότητα, χωρίς αμφιβολία. Το πάθος. Αλλά και η αποφασιστικότητα. Οταν ο αμερικανός πρόεδρος κλήθηκε να δώσει την έγκρισή του για τη δολοφονία του Οσάμα μπιν Λάντεν, δεν δίστασε στιγμή. Και όταν βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα να εισβάλει ή όχι στη Συρία, δεν προκήρυξε δημοψήφισμα ούτε κοίταξε τις δημοσκοπήσεις: αποφάσισε να κάνει πίσω. Δεν είχε κατ’ ανάγκη δίκιο, μπορεί να έσφαλε, συμβαίνουν αυτά στους μεγάλους ηγέτες.

Αλλα στοιχεία είναι πιο υποτιμημένα, στην Ελλάδα μάλιστα ιδιαιτέρως σπάνια. Η γενναιοδωρία, ας πούμε. Η ειλικρίνεια. Η ενσυναίσθηση. Το χιούμορ. Και, πάνω απ’ όλα, ο αυτοσαρκασμός. Ενας αποτυχημένος ηγέτης το μόνο που ξέρει είναι να καταγγέλλει τους άλλους. Ενας πραγματικός ηγέτης κάνει πρώτα απ’ όλα αυτοκριτική.

Σε μια πτήση προς την Κουάλα Λουμπούρ, ο δημοσιογράφος Τζέφρι Γκόλντμπεργκ ρώτησε τον Ομπάμα τι πιστεύει για τη χομπσιανή ιδέα ότι οι άνθρωποι οργανώνονται σε κοινωνίες για να διαχειριστούν τον μεγαλύτερό τους φόβο, τον θάνατο. Κι ενώ οι εκπρόσωποι του Λευκού Οίκου πήγαν να παρέμβουν, ο πρόεδρος έδωσε μια μακρά απάντηση για το πόσο γρήγορα μπορεί να ανατραπεί η πρόοδός μας στην τιθάσευση των ταπεινών ενστίκτων μας, για το πόσο εύκολα καταρρέει η κοινωνική τάξη όταν οι άνθρωποι ζουν υπό το κράτος του άγχους και για το πώς η πρώτη ενστικτώδης αντίδρασή μας είναι η εχθρότητα απέναντι στο άγνωστο και το ξένο.

Ναι, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, για να είναι κάποιος ηγέτης πρέπει να έχει ΚΑΙ βαθιά παιδεία. Και μην κάνετε συγκρίσεις, είναι άτοπες.

Τελευταία Νέα