Αναζήτηση
Μήπως άνοιξαν τα κλειστά επαγγέλματα; Μήπως αντιμετωπίστηκε η φοροδιαφυγή, μήπως οι offshore εταιρείες; Μήπως έκλεισαν οι περιττοί δημόσιοι οργανισμοί; Μήπως, μήπως, μήπως. Μισοδουλειές! Δεν άνοιξε καν η συνταγματική αναθεώρηση. Ούτε ο εκλογικός νόμος άλλαξε. Ούτε ένα υποτυπώδες εθνικό σχέδιο φτιάχτηκε. Ολα τα έφεραν –εκ του πονηρού; –την ύστατη ώρα. «Αν δεν ψηφίσετε Πρόεδρο δεν θα έχουμε συνταγματική αναθεώρηση κ.λπ.».
Ολα τα αφήσαμε στους ξένους, δηλαδή στα Μνημόνια, και κοιτάμε μόνο τι μπορούμε να αποφύγουμε. Τι να μην κάνουμε! Ενώ κυβέρνηση και παρατρεχάμενοι διατυμπάνιζαν ότι «όλα αυτά είναι αυτονόητα, θα έπρεπε να τα είχαμε κάνει από μόνοι μας». Υποκρισίες. Τίποτα δεν κάνουμε από μόνοι μας. Μόνο δηλώσεις! Στα ίδια, αλλά από την ανάποδη, η αντιπολίτευση. Προαναγγέλλει τι θα κάνει ερχόμενη στην κυβέρνηση, εννοώντας όλα τα ευχάριστα. Λέει επίσης τι δεν θα κάνει, εννοώντας όλα τα δυσάρεστα. Ωραία που θα ήταν!
Στην πραγματικότητα όλοι φέρονται σαν να μην υπάρχει κρίση. Μόνο που ο κόσμος την ζει στο πετσί του. Η κρίση είναι εδώ και θα μας συνοδεύει για χρόνια. Η νέα ισορροπία θα σταθεί σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο που ζούσαμε κάποτε. Το να κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε μάλλον εις βάρος μας είναι. Το να κάνουμε ότι το βλέπουμε και ότι τάχα το αντιμετωπίζουμε είναι ακόμα χειρότερο.
Βγει – δεν βγει Πρόεδρος σήμερα, γίνουν – δεν γίνουν εκλογές σε έναν μήνα, τα προβλήματα είναι εδώ και περιμένουν την αντιμετώπισή τους. Οσοι αναμένουν γρήγορες και εύκολες λύσεις αυταπατώνται. Οι απογοητεύσεις κρύβουν κινδύνους και απρόσμενες αντιδράσεις. Τώρα που μιλάμε η Ελλάδα χρωστά περίπου 320 δισ. ευρώ. Τα 200 δισ. τα χρωστά στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, περίπου 30 δισ. στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα, άλλα 30 στο ΔΝΤ και 60 δισ. σε κατόχους ομολόγων. Οπως και να αντιμετωπισθεί αυτό το χρέος, όποια συμφωνία και να υπάρξει με τους δανειστές, ένα είναι σίγουρο: ότι τα επόμενα χρόνια θα κουβαλάμε το άχθος αυτό. Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να χαρίσει τα δανεικά που έδωσε. Μόνο διευκολύνσεις αποπληρωμής θα κάνουν. Το γεγονός αυτό θα διατηρεί τη χώρα σε οικονομική λιτότητα. Και αυτή είναι η θετική πλευρά των πραγμάτων. Η αρνητική είναι η ρήξη. Η ελληνική κοινωνία (και κυρίως η χώρα) ύστερα από πέντε χρόνια οικονομικής εξάντλησης δεν έχει τα ψυχικά αποθέματα να αντιμετωπίσει τις δυσμενείς συνέπειες μιας ρήξης με την Ευρώπη και τους δανειστές. Το απευχόμαστε.
Μέσα στις γιορτές παρακολουθούμε την απίστευτη ελαφρότητα του νέου πολιτικού προσωπικού. Κατά κοινή ομολογία, του χειρότερου της Μεταπολίτευσης. Ελπίζω, αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρος, οι εκλογές να το αλλάξουν επί τα βελτίω. Γι’ αυτό, φέτος οι ευχές για «Καλή Χρονιά» έχουν ως προϋπόθεση μία άλλη ευχή:
Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός
