Αναζήτηση
Η αποπομπή του υφυπουργού Παιδείας από την κυβέρνηση μετά το φραστικό επεισόδιο με τη Λιάνα Κανέλλη είναι ίσως η πιο αυτονόητη αποπομπή υφυπουργού από κυβέρνηση.
Οχι μόνο γι’ αυτό που είπε. Αλλά κυρίως για τα μυαλά που κουβαλάει.
Διότι τι εξέφρασε ο Στύλιος μέσα στη Βουλή;
Δυστυχώς εξέφρασε μια χυδαία όσο και τρέχουσα λογική που λέει «α ρε Χρυσή Αυγή που σας χρειάζεται!». Και μη μου πείτε ότι το ακούσατε για πρώτη φορά από το στόμα του. Εγώ το έχω ακούσει πολλές φορές κι από πολλούς.
Είναι αυτή ακριβώς η λογική που τροφοδοτεί πολιτικά τη Χρυσή Αυγή.
Στηρίζεται στη νοσηρή παραδοχή κάποιας γενικευμένης ενοχής του πολιτικού κόσμου και προσφεύγει στον τραμπούκο αλλά αδέκαστο τιμωρό που θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Που θα καθαρίσει για πάρτη μας.
Με σφαλιάρες; Ακόμη και με σφαλιάρες!..
Αυτό περίπου είπε κι ο Στύλιος στην Κανέλλη. «Εσείς θέλετε Κασιδιάρη!».
Κι αν ο Στύλιος δεν αναλαμβάνει χρέη Κασιδιάρη είναι επειδή ο ίδιος δεν κάνει τέτοια πράγματα κι όχι επειδή ο Κασιδιάρης είναι αχρείαστος στα μέρη μας.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι τόσο τι είπε ο Στύλιος –ας πούμε ότι παραφέρθηκε… Το πρόβλημα είναι ότι ένας υφυπουργός μιας δημοκρατικής κυβέρνησης εμφανίζεται να αναπαράγει τον πυρήνα της χρυσαυγίτικης λογικής.
Οχι επειδή ο ίδιος είναι χρυσαυγίτης –σε καμία περίπτωση ο άνθρωπος.
Αλλά επειδή ο πυρήνας της χρυσαυγίτικης λογικής έχει ξεπεράσει τον περιορισμένο χώρο μιας νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης και έχει διαβρώσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Λυπάμαι , αλλά έτσι είναι. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Εκατοντάδες άνθρωποι γύρω μας που δεν είναι ούτε κατά διάνοια χρυσαυγίτες λένε χρυσαυγίτικα πράγματα. Και η Χρυσή Αυγή υπάρχει ακόμη επειδή υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζουν τη λογική της και υιοθετούν τη νοοτροπία της.
Οταν διαβάζω για «τα εγκλήματα των πολιτικών», χρυσαυγίτης το γράφει.
Οταν ακούω ότι «οι πολιτικοί κοιτάνε μόνο τον εαυτό τους», χρυαυγίτης το λέει.
Οσοι φωνάζουν για «προδότες», «κρεμάλες», «ελικόπτερα», «ξεπουλημένους» και «πουλημένους», χρυσαυγίτες είναι και φωνάζουν.
Διότι πρέπει επιτέλους να συμφωνήσουμε σε αυτόν τον τόπο ότι δεν υπάρχουν αθώες λέξεις, ούτε αναίμακτες αντιλήψεις ούτε ανύποπτες συμπεριφορές. Πως κάθε λέξη, κάθε αντίληψη και κάθε συμπεριφορά έχει πρόσημο, νόημα και αντίτιμο.
Και πρέπει να το συμφωνήσουμε διότι μόνο έτσι θα αποκτήσουμε συνείδηση και των λέξεων, και των αντιλήψεων, και των συμπεριφορών.
Διαφορετικά ο καθένας θα πετάει τη χρυσαυγίτικη παρόλα του και μετά θα μαζεύεται «μα δεν το εννοούσα έτσι!».
