Ενα λεπτό πέπλο από υπολείμματα κάθε λογής σκουπιδιών καλύπτει την επιφάνεια σχεδόν όλων των ωκεανών.

Οπως προέκυψε από μια μεγάλη ωκεανογραφική έρευνα με την ονομασία Malaspina Circumnavigation Expedition στην οποία έλαβαν μέρος περισσότεροι από 400 ερευνητές απ’ όλο τον κόσμο, μεγάλοι όγκοι απορριμμάτων που καταλήγουν στη θάλασσα, ταξιδεύουν με τη βοήθεια ρευμάτων σε όλους τους ωκεανούς και διασπώνται σε πολύ μικρά κομματάκια με τη βοήθεια της ηλιακής ακτινοβολίας.

Ο Αντρέ Κοζάρ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της πόλης Κάδιξ στην Ανδαλουσία της Ισπανίας, λέει πως αυτά τα μικρά κομμάτια από σκουπίδια επιμερίζονται σε ολοένα και μικρότερα τμήματα και επιζούν στους ωκεανούς για εκατοντάδες χρόνια.

Η παρουσία τους μάλιστα, όπως επισημαίνει, ανιχνεύθηκε στο 88% των περιοχών των ωκεανών απ’ όπου έλαβαν δείγματα, γεγονός που καταδεικνύει ότι η ρύπανση της θάλασσας από πλαστικά έχει προσλάβει παγκόσμιο χαρακτήρα.

Σύμφωνα με τη μεγάλη ωκεανογραφική έρευνα που συντονίστηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Ερευνας της Ισπανίας, τα κυριότερα συστατικά που αποτελούν τη θαλάσσια χωματερή είναι το πολυαιθυλένιο και το πολυπροπυλένιο τα οποία είναι πολυμερή υλικά που εξαιτίας των ιδιοτήτων τους χρησιμοποιούνται για την κατασκευή αντικειμένων καθημερινής χρήσης, όπως παιχνίδια, πλαστικές σακούλες, συσκευασίες τροφών κ.ά.

Οι επιστήμονες, στο πλαίσιο της έρευνάς τους, έλαβαν 200.000 δείγματα από 313 περιοχές στον Ινδικό, στον Ειρηνικό και στον Ατλαντικό Ωκεανό. Εκτός από δείγματα νερού και πλαγκτού, έλαβαν επίσης δείγματα από πηγές διαφυγής αερίων στους πυθμένες και από ατμοσφαιρικά σωματίδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το βαθύτερο σημείο δειγματοληψίας ήταν τα 6.000 μέτρα.

Με τον επιστημονικό εξοπλισμό ωκεανογραφικών σκαφών μέτρησαν τη θερμοκρασία και την αλατότητα των επιφανειακών νερών, την ακουστική των ρευμάτων, τις συγκεντρώσεις οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα και παραμέτρους της ηλιακής ακτινοβολίας.

Στην επιστημονική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences», όπου δημοσίευσαν τα αποτελέσματα των ερευνών τους, ανέφεραν ότι οι συγκεντρώσεις μικροπλαστικών επιδρούν στη συμπεριφορά θαλασσίων οργανισμών και στην τροφική αλυσίδα.

Οπως λέει ο Κοζάρ, οι χημικές ουσίες που κρύβονται σε μικρά κομμάτια πλαστικών, τα οποία δεν διασπώνται πλήρως στο θαλασσινό νερό, εκλαμβάνονται ως τροφή από τα ψάρια. Οι επικίνδυνες αυτές ουσίες συσσωρεύονται στον οργανισμό τους και μακροπρόθεσμα επιφέρουν σημαντικές βλάβες.

Από την άλλη πλευρά, πάνω σε αυτά τα κομμάτια σκουπιδιών προσκολλώνται μικροοργανισμοί και με αυτό τον τρόπο ταξιδεύουν τεράστιες αποστάσεις και φθάνουν σε άλλα οικοσυστήματα τα οποία δεν θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες να προσεγγίσουν καταλήγει ο Κοζάρ.

Βλάβες στο συκώτι

Ερευνα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «British Scientific Reports Journal», τονίζει πωςτα ψάρια όταν εκτίθενται σε έναν συνδυασμό πολυαιθυλενίου και χημικών ρυπαντικών ουσιών από το θαλάσσιο περιβάλλον συγκεντρώνουν αυτές τις ουσίες στον οργανισμό τους, γεγονός που προκαλεί βλάβεςστο συκώτι τους.