Αψήφησαν καταρράκτες, δυνατά ρεύματα, κροκοδείλους, τροπικές ασθένειες και

αντάρτες και έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι στον κόσμο που ανέβηκαν τον Νείλο από

το Δέλτα έως την πηγή του…

Όχι όμως τη… γνωστή πηγή του, αλλά μια άγνωστη έως σήμερα πηγή, την οποία

εντόπισαν στο δάσος Νιουνγκούε της Νότιας Ρουάντας. Αυτό σημαίνει ότι ο Νείλος

είναι 107 χιλιόμετρα μακρύτερος από ό,τι πιστεύαμε!

H ιδέα ανήκε στον Νιλ ΜακΓκράιγκορ. Από το 2002 που πούλησε την επιχείρηση την

οποία είχε μαζί με τον αδελφό του, ο 44χρονος αυτός Βρετανός ζει για την

περιπέτεια. Και συναρπαστικότερη περιπέτεια από την άνοδο του Νείλου με

φουσκωτό, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς.

Ο Νείλος είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός στον κόσμο. Διασχίζει εννέα

χώρες και καταλήγει στη Μεσόγειο. Από το 1856, και χάρη στον Βρετανό

εξερευνητή Τζον Χάνινγκ Σπέκε, πηγή του θεωρείται η λίμνη Βικτώρια. Μαζί με

τους Νεοζηλανδούς Καμ ΜακΛί και Γκαρθ Μάκινταϊρ, όμως, ο ΜακΓκράιγκορ

προχώρησε πέραν της λίμνης αυτής. Ακολούθησε τον Καγκέρα, τον μεγαλύτερο

παραπόταμό της και συνέχισε μέχρι το σημείο από όπου ανέβλυζε το νερό.

Αλλάζουν τα βιβλία

Όταν οι εξερευνητές βρίσκονταν στο δάσος Νιουνγκούε της Νότιας Ρουάντας, είχαν

ήδη διανύσει 6.800 χιλιόμετρα. Εκατόν επτά χιλιόμετρα περισσότερα από ό,τι θα

«έπρεπε», με βάση τη σημερινή χαρτογράφηση του Νείλου. Μόλις επιστρέψει στη

Βρετανία, ο ΜακΓκράιγκορ θα παρουσιάσει τα συμπεράσματα της αποστολής του στη

Βασιλική Ένωση Γεωγράφων της Βρετανίας. Αν αποδειχθεί πως έχει δίκιο, τα

σχολικά (και όχι μόνο) βιβλία πιθανώς να αναθεωρηθούν…

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Ιπποπόταμοι, κροκόδειλοι και αντάρτες

HTAN 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ του 2005 όταν η ομάδα ξεκίνησε το ταξίδι της. Στην

παρέα των τριών βρέθηκαν αρχικά και μερικοί υπουργοί της Αιγύπτου.

Διασχίζοντας τα σύνορα με το Σουδάν, εισήλθαν στον βάλτο του Σουντ. Λίγο

αργότερα έπρεπε να περάσουν μια σειρά ορμητικών σημείων του ποταμού. Τα

κατάφεραν χάρη στο Ιπτάμενο Φουσκωτό Όχημα που είχαν μαζί τους. «Το ποτάμι

ήταν γεμάτο ιπποπόταμους και κροκόδειλους». H πρώτη μεγάλη δοκιμασία ήρθε όταν

ο ΜακΓκράιγκορ προσέκρουσε σε μια ξέρα και έσπασε το πόδι του. Συνέχισε όμως,

προσλαμβάνοντας αχθοφόρους για να μεταφέρουν τα φουσκωτά και τις προμήθειες

πέρα από τα βραχώδη και ορμητικά σημεία. Όταν μπήκαν στο Εθνικό Πάρκο

Μάρτσισον της Ουγκάντας, στην παρέα τους προστέθηκε ο 36χρονος Στιβ Γουίλις,

ένας πρώην διπλωμάτης από το Κεντ. H μοίρα στάθηκε αμείλικτη γι’ αυτόν. Στις 8

Νοεμβρίου, καθώς η τετράδα μετέβαινε σε έναν καταυλισμό συνοδεία ενός και μόνο

ένοπλου φρουρού, έπεσαν σε ενέδρα ανταρτών. Ο Γουίλις δολοφονήθηκε. Οι

υπόλοιποι τρεις εγκατέλειψαν την αποστολή και γύρισαν στην πατρίδα τους.

Με ελικόπτερο

Επέστρεψαν όμως στην Ουγκάντα τον Μάρτιο. «Ο Στιβ θα ήθελε να ολοκληρώσουμε

την αποστολή μας. Ειδάλλως η ζωή του θα είχε χαθεί άνευ λόγου». Φτάνοντας

στους καταρράκτες Καρούμα, ένα ελικόπτερο ανέλαβε να σηκώσει και να μεταφέρει

τα φουσκωτά. Οι τρεις εξερευνητές άφησαν πίσω τους τη λίμνη Βικτώρια και

συνέχισαν μπαίνοντας στον Καγκέρα. Στις 26 Μαρτίου τα φουσκωτά προσάραξαν. Τις

επόμενες πέντε ημέρες οι τρεις προχωρούσαν πεζή, μέσα στα βαλτόνερα και στο

πυκνό τροπικό δάσος Νιουνγκούε. Στις 31 Μαρτίου, στις 8.27 το πρωί ακριβώς,

έφτασαν στο σημείο από όπου ανάβλυζε το νερό. Επόμενος σταθμός για τον

ΜακΓκράιγκορ, η Βασιλική Ένωση Γεωγραφίας, και πιθανώς η Ιστορία.

©The Times, 2006

Τελευταία Νέα