ΛΟΝΔΙΝΟ


Ημέρες δόξας. Ο ηγέτης της ναζιστικής Γερμανίας Αδόλφος Χίτλερ στο

απόγειο της δόξας του, στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα

αποκαλύπτεται πως η βρετανική κυβέρνηση είχε σχεδιάσει τη δολοφονία του

ΣΗΜΕΡΑ ανοίγουν τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις που αφορούν τη δραστηριότητα του

SOE, της οργάνωσης που δρούσε πίσω από τις γραμμές των Γερμανών, δηλαδή στις

κατεχόμενες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Η συγκεκριμένη παρτίδα εγγράφων που δίνεται στη δημοσιότητα αφορά τις χώρες

της Βόρειας Ευρώπης: Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία και το κυριότερο Αυστρία και

Γερμανία. Ελάχιστα είναι γνωστά σήμερα για τη δράση της ομάδας «Χ» στη

Γερμανία, διότι υπολογίζεται ότι το 85% των εγγράφων έχουν καταστραφεί. Οι

σαμποτέρ, που ζούσαν σαν τα φαντάσματα μέσα στη Γερμανία και την Αυστρία, δεν

είχαν την πολυτέλεια να κουβαλάνε μαζί τους αρχεία, που θα ήταν αποδεικτικά

στοιχεία εναντίον τους, σε περίπτωση σύλληψής τους.

Αλλά από το 1944, όταν οι συμμαχικές δυνάμεις άρχισαν να σφίγγουν τον κλοιό,

το SOE είχε πετύχει να διεισδύσει και στους δυσαρεστημένους Αυστριακούς και Γερμανούς.

Ύστερα από αυτό η οργάνωση πίεζε το Λονδίνο να εφαρμοστεί η επιχείρηση Φόξλεϊ,

που είχε ως στόχο της τη δολοφονία του Χίτλερ και άλλων ανώτατων στελεχών του

κόμματος, όπως ο Μάρτιν Μπόρμαν.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΦΟΞΛΕΪ

Ο φάκελος ανοίγει ως εξής:

Εισαγωγή: Αντικειμενικός στόχος: Η δολοφονία του Χίτλερ και όσων υψηλόβαθμων

στελεχών των ναζί θα τύχει να βρίσκονται μαζί του κατά την απόπειρα.

Τρόπος: Τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή, με διόπτρα και ειδικά φυσίγγια.

Αντιαρματικό μπαζούκα και χειροβομβίδες.

Η απόπειρα θα γινόταν στο Μπερχτεσγκάντεν, στις Άλπεις, στην περιοχή του

Ζάλτσμπουργκ, όπου είχε σπίτι όχι μόνο ο Χίτλερ αλλά και αρκετά στελέχη του κόμματος.

Μία εναλλακτική λύση σε περίπτωση που δεν θα ταξίδευε με το αυτοκίνητό του

αλλά με το τρένο του, ήταν να το εκτροχιάσουν μέσα στο τούνελ και να το ανατινάξουν.

Προς τον σκοπό αυτό χαρτογραφήθηκε η περιοχή, με εναέριες φωτογραφίες

επιλέχθηκαν οι τοποθεσίες για την ενέδρα. Ο άνθρωπος που θα αναλάμβανε το

δύσκολο έργο του ελεύθερου σκοπευτή θα ήτανε από την κοινότητα αλλοδαπών που

δούλευαν στο Ζάλτσμπουργκ (Τσέχοι, Πολωνοί) ή ακόμη και Αυστριακός.

Θα περίμενε τη φάλαγγα αυτοκινήτων που ακολουθούσε τον μοτοσυκλετιστή και θα

πυροβολούσε το αυτοκίνητο με το σημαιάκι στο δεξιό του φτερό. Ο Χίτλερ,

αναφέρουν οι οδηγίες, κάθεται πάντα μπροστά, ενώ η Εύα Μπράουν κάθεται πίσω

είτε μόνη είτε με τον επίσημο επισκέπτη τους ­ όποτε έχουν.

Η Μερσεντές κινείται με ταχύτητα, ακριβώς για να αποφύγει τη σφαίρα του

δολοφόνου, γι’ αυτό έχει επιλεγεί μια δασωμένη περιοχή αμέσως έπειτα από

στροφή – φουρκέτα, ώστε το αυτοκίνητο να έχει κόψει ταχύτητα.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΧΕΔΙΟ

Το δεύτερο σχέδιο ήταν πως τον Χίτλερ θα αναμένει «ομάδα υποδοχής» στον

προορισμό του, που θα ήταν η αίθουσα τεΐου, όπου έπαιρνε το πρωινό του.

«Προσδοκούμε με κάποια βεβαιότητα, αναφέρεται στο σχέδιο, ότι μετά την

απόπειρα δολοφονίας, η φρουρά θα ξεχυθεί στον δρόμο για να συλλάβει τον δράστη

και είναι απίθανο να περιμένει στη θέση της…».

Εκείνο που καταπλήσσει τον αναγνώστη των αρχείων είναι οι λεπτομέρειες που

είχαν καταφέρει οι άνθρωποι της ομάδας «Χ» να συγκεντρώσουν για τη ζωή και τις

συνήθειες του Χίτλερ και της συντροφιάς του στις Άλπεις. Ότι, λ.χ., ο Φύρερ

παίρνει πάντα το πρωινό του στην αίθουσα τεΐου, το οποίο πρωινό αποτελείται

μόνο από γάλα και φρυγανιά. Γνώριζαν το μικρό όνομα του οδηγού του και είχαν

κάνει και μετεωρολογικές προβλέψεις για τον καιρό στην περιοχή.

Αυτό που δεν είχαν λογαριάσει, ήταν ότι οι Γερμανοί είχαν μάθει τα τερτίπια

τους και κατάφεραν να διεισδύσουν σε ομάδα του ΣΟΕ στην Ολλανδία, από όπου

πήραν μυρωδιά το παιχνίδι και έτσι τελικά χάλασε το σχέδιο.