Αναζήτηση
Υπέγραψε το κείμενο για την Κεντροαριστερά, όπως εξηγεί στα «ΝΕΑ», διότι τον ενδιαφέρει «να ανασυσταθεί το κοινωνικό κράτος και ο τομέας της Πρόνοιας. Αυτό άλλωστε είναι κάτι που τονίζεται και μέσα στο κείμενο. Θεωρώ σημαντικό να προχωρήσουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχουν άμεση σχέση με το κοινωνικό κράτος. Να υπάρξει στοχευμένη πολιτική γι’ αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη. Και αυτό διότι στο παρελθόν τα κριτήρια για την κοινωνική πολιτική ήταν, δυστυχώς, πελατειακά».
Τα αγωνιστικά του διαπιστευτήρια ο συνταξιούχος πλέον προγραμματιστής Πληροφορικής και πατέρας τριών παιδιών τα έχει δώσει εδώ και χρόνια. Από το 2001 είναι ιδρυτικό μέλος της κίνησης Παρέμβαση Αναπήρων Πολιτών. Και μέχρι προχθές ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς. Είναι ένας από τους ανθρώπους που ίδρυσαν τη ΔΗΜΑΡ και ήταν υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές του 2012. Είναι από τους ανθρώπους που ποτέ δεν έκρυψαν και ποτέ δεν ένιωσαν μειονεκτικά την αναπηρία τους.
Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΑΡ. Εντούτοις ο κ. Θεοδωρόπουλος παραιτήθηκε από την Κεντρική Επιτροπή βλέποντας ότι ο Φώτης Κουβέλης και η Εκτελεστική Επιτροπή γύρισαν την πλάτη στο νέο εγχείρημα για την Κεντροαριστερά. «Παραιτήθηκα διότι είδα ότι ο προγραμματικός λόγος της ΔΗΜΑΡ πλέον δεν συνάδει με τις απόψεις μου. Ελπίζω όμως και εύχομαι η Δημοκρατική Αριστερά να ανταποκριθεί και τελικώς να συμμετάσχει σε αυτή την κίνηση για τη συγκρότηση του φορέα για την Κεντροαριστερά», λέει και συμπληρώνει: «Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα που έχει στόχο την ανασύνταξη του δημοκρατικού χώρου να μην παίρνει μέρος σε αυτές τις πρωτοβουλίες. Θα είναι πισωγύρισμα αυτό για τη ΔΗΜΑΡ». Προσθέτει πάντως ότι από το περασμένο καλοκαίρι –όταν η Δημοκρατική Αριστερά αποχώρησε από την κυβέρνηση αποσύροντας τους υπουργούς της –είχε διαπιστώσει ότι το κόμμα «δεν έκανε αυτά που διακήρυττε».
Γεννημένος στην Πάτρα το 1962 και με σπουδές Οικονομικών στην ΑΣΟΕΕ, εργάστηκε ως τηλεφωνητής στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα και στη συνέχεια στη Διεύθυνση Πληροφορικής του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Το γεγονός όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την πλούσια δράση του στην υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και ειδικά των ατόμων με αναπηρία ήταν η κατάληψη του Οίκου Τυφλών στις 2 Μαΐου 1976. «Ημουν 14 ετών και ως μαθητής συμμετείχα στην κινητοποίηση, που κράτησε πέντε μήνες. Σημαντικός αριθμός τυφλών ζητούσε με την κατάληψη από το κράτος να αναλάβει την εκπαίδευση και την αποκατάσταση των ατόμων με προβλήματα όρασης. Αυτό το βίωμα ήταν ένα σημείο καμπής για μένα. Με έκανε να έχω πιο ενεργό παρουσία στο μέλλον στα κινήματα, σε θέματα που έχουν να κάνουν με τα ατομικά και τα κοινωνικά δικαιώματα».
Η δράση του σε αυτόν τον τομέα συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η Παρέμβαση Αναπήρων Πολιτών –«την ιδρύσαμε με μία ομάδα φίλων το 2001», θα πει –εξακολουθεί να έχει ενεργό παρουσία. Πρόκειται για μία κίνηση, όχι συνδικαλιστική, που στόχος της είναι η έκφραση μίας εναλλακτικής φωνής και προσέγγισης στα προβλήματα των ατόμων με αναπηρία. «Διατυπώνουμε όμως και προτάσεις». Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για παράδειγμα, λέει, «είχαμε αναδείξει το έλλειμμα υποδομών και τα έργα βιτρίνας». Η ιστοσελίδα της Παρέμβασης www.panap.gr ενημερώνει το κοινό, περιέχει άρθρα και προτείνει λύσεις. Συχνά η Παρέμβαση Αναπήρων Πολιτών και ο Κώστας Θεοδωρόπουλος βρίσκονται στο πλευρό άλλων ακτιβιστικών ομάδων που πραγματοποιούν δράσεις για τα άτομα με αναπηρία.
Από νωρίς, τονίζει, η Παρέμβαση «μιλούσε και έθιγε μία σειρά θεμάτων που τώρα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Για την ανάγκη του εθνικού μητρώου αναπήρων. Για τις μεταρρυθμίσεις στον χώρο της πρόνοιας. Αλλά τότε πολλοί μας χλεύαζαν. Δυστυχώς, όμως, πολλές από τις ενστάσεις μας επιβεβαιώθηκαν τα τελευταία χρόνια με δραματικό τρόπο».
Στην ιστοσελίδα τους ο επισκέπτης μπορεί να ενημερωθεί για όλους τους νόμους που ρυθμίζουν βασικά θέματα σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία όπως εκπαίδευση, απασχόληση, κοινωνική φροντίδα και συνταξιοδότηση. Οπως εξηγούν, «θεωρούμε ότι το αποτελεσματικότερο εργαλείο για την άσκηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία είναι η σωστή και επαρκής ενημέρωση ως η πιο αποτελεσματική ασπίδα για την υπεράσπιση αυτονόητων και καθημερινών διεκδικήσεων». Αλλωστε, όπως τονίζει ο κ. Θεοδωρόπουλος, η σύγχρονη τεχνολογία και το Ιντερνετ βοηθούν τα άτομα με αναπηρία από τη μία να έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε θέματα που τους αφορούν και από την άλλη να ενημερώνουν και να επικοινωνούν τις θέσεις τους.
Για τα δικαιώματα των πολιτών με αναπηρία έχει εργαστεί και ως μέλος του ΔΣ του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών αλλά και ως σύνεδρος στο συνέδριο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία.
ΣΤΑΘΜΟΙ ΖΩΗΣ. Η πολιτική διαδρομή του Κωνσταντίνου Θεοδωρόπουλου πριν από τη ΔΗΜΑΡ και την καινούργια πορεία που χαράσσει τώρα –μετά την παραίτησή του από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος –έχει κι άλλους σταθμούς. Σε όποιο κόμμα και φορέα κι αν βρισκόταν όμως πάντα ο στόχος του ήταν η υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και η εύρεση λύσεων για τα προβλήματα των πολιτών με αναπηρία. Ξεκίνησε από μέλος της ΚΝΕ και έπειτα του ΚΚΕ. Στη συνέχεια εντάχθηκε στον Συνασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ. Συμμετείχε στο τμήμα Υγείας του Συνασπισμού στο οποίο δραστηριοποιήθηκε και πάλι για τα θέματα των ατόμων με αναπηρία, ενώ ήταν και υποψήφιος βουλευτής του κόμματος το 2004. Αποχώρησε μαζί με τους βουλευτές και τα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2010.
Για τις υποδομές και τις δομές στήριξης των πολιτών με αναπηρία που υπάρχουν σήμερα ο Κωνσταντίνος Θεοδωρόπουλος λέει ότι ποτέ δεν δημιουργήθηκαν με πραγματικά ορθολογικά κριτήρια. «Ετσι, όταν ήρθε η κρίση το σύστημα κατέρρευσε. Πολλά θέματα πρέπει να τα επανεξετάσουμε σε νέες βάσεις. Τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) είναι ένας καλός θεσμός αλλά υπονομεύεται από τη γραφειοκρατία. Επίσης, αν παρατηρήσει κανείς τις παροχές και τα δικαιώματα για τα ΑμεΑ, θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν ανισότητες ανάμεσα σε κατηγορίες αναπήρων».
