Όταν φεύγουν οι άνθρωποι και καλείσαι να πεις κάτι για αυτούς αναγκάζεσαι να καταφύγεις στη μνήμη. Όταν η μνήμη αυτή είναι νεανική, καταγωγική της όποιας τωρινής ωριμότητας σου, σε συνταράσσει.

Για αυτό, την απώλεια το Δάσκαλου την αντιμετωπίζεις σε ένα βαθμό ανάλογο με την απώλεια του βιολογικού Πατέρα. Και οι δυό σε προετοιμάζουν για ένα μετά. Ο Πατέρας για μια κοινωνία που την ορίζουν κοινωνικές συνθήκες και συμπεριφορές, ο Δάσκαλος, για να κοινωνήσεις, αν μπορέσεις, κάτι στην κοινωνία.

Η μέριμνα του ενός κατά κύριο λόγο είναι να μοιάσεις με τους υπόλοιπους, ενώ η αγωνία του άλλου, του Δάσκαλου, του καλλιτέχνη, είναι να μη μοιάσεις με κανέναν. Να είσαι εσύ, ο εαυτός σου.

Ο Δημήτρης Μυταράς ήταν ένας καλειδοσκοπικός άνθρωπος, με πολλά ενδιαφέροντα. Ένα από αυτά ήταν και η συλλογή οστράκων. Ήταν ένας άνθρωπος που τον συνέπαιρνε το απρόοπτο και η διαφορετικότητα, γιατί προφανώς έβλεπε ότι και η φύση λειτουργεί με έναν τρόπο καλλιτεχνικό, δημιουργώντας άπειρες παραδοξότητες. Μια «ηλεκτρική παραδοξότητα» ήταν και ο Μυταράς.

Ο ίδιος ηλεκτρισμός που εμψύχωνε τα ζωγραφισμένα του πορτραίτα, ενεργοποιούσε και εμάς τους μαθητές του. Εξέπεμπε μια απίστευτη ενέργεια που δεν σου επέτρεπε να εφησυχάζεις και να επαναπαύεσαι.

Η βαθειά αγάπη το πάθος και η γνώση που είχε για την τέχνη ήταν έκδηλη και διαχεόταν αβίαστα με τρόπο λυτρωτικό. Εντόπιζε την όποια ιδιαιτερότητα αυθαίρετα φύτρωνε στο χωράφι της καλλιτεχνικής κοσμοαντίληψης του εργαστηρίου του και δεν την ξερίζωνε. Αντίθετα την καλλιεργούσε μπολιάζοντάς την με παιδεία, τη φρόντιζε σαν τα πολύτιμα κοχύλια του, χωρίς να προνοεί και να απαιτεί ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.Κάποτε του είχα δείξει ένα μικρό κοχύλι που είχα βρει βουτώντας στην θάλασσα.Το κοίταξε και με έκπληξη μου είπε ότι ήμουν πολύ τυχερός γιατί είναι πολύ σπάνιο στις ελληνικές θάλασσες. Αυτό το μικρό κοχύλι το έχω ακόμα και θα του το αποδώσω σαν ένα μικρό αντίδωρο.

—————————————————————–

Εδουάρδος Σακαγιάν: «Επιθυμία και θυμός εντός ορίων»

Η οργη για το δικαιο φαινεται στην ζωγραφικη του Δημήτρη Μυταρά. Η επιθυμια και ο θυμος εντος οριων, εντος της γλωσσας,εντος του πινακα -τελλαρου με τον μουσαμα ,τα πινελλα και τα χρωματα .