Δύσκολα θα περάσεις απαρατήρητος στη Βαγία Αίγινας. Οπως σε κάθε χωριό, έτσι και εκεί, τα άγνωστα πρόσωπα τραβούν τα βλέμματα των ντόπιων. Η Ειρήνη Ξένου αγόρασε οικόπεδο, έχτισε σπίτι, μετακόμισε εκεί από την Αθήνα και… χάθηκε. Επί χρόνια δεν την αναζήτησε κανείς. Ούτε συγγενής ούτε γείτονας. Ωσπου βρέθηκε πρόσφατα, κλειδαμπαρωμένη στο υπνοδωμάτιό της, το σώμα της σε αποσύνθεση εδώ και μία δεκαετία. Η Αστυνομία μιλάει για αυτοκτονία. Πέρα από τα αίτια του θανάτου όμως αυτή είναι μια ιστορία μοναξιάς και απομόνωσης.

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για αυτή τη γυναίκα. Η Ειρήνη Ξένου γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα. Ηταν μοναχοπαίδι, ανύπαντρη και άτεκνη. Μετά τον θάνατο των γονιών της πούλησε ένα διαμέρισμα στην πόλη και έφτιαξε μια κατοικία στη Βαγία, 14 χιλιόμετρα μακριά από την Αίγινα. Στο νησί πρέπει να εγκαταστάθηκε αρχές του 2000. Δύο χρόνια μετά, λίγο πριν από την εξαφάνισή της, είχε ολοκληρωθεί και ο κήπος της, όπως επιβεβαιώνει ο Ιωσήφ Μοίρας, ιδιοκτήτης φυτωρίου στον γειτονικό Αγιο Νεκτάριο, ο οποίος ανέλαβε τις εργασίες στην αυλή της. Ζούσε, όπως λένε οι Αρχές, από τη σύνταξη του πατέρα της ως άγαμη θυγατέρα αποθανόντος δημοσίου υπαλλήλου. Σπάνια έβγαινε από το σπίτι. Οποτε το έκανε κυκλοφορούσε με ταξί. Κανείς δεν θυμάται πότε την είδε για τελευταία φορά. Με τα χρόνια, τα φυτά στην αυλή της θέριευαν.

Η φήμη που διαδόθηκε στο χωριό ήταν ότι η γυναίκα μπήκε σε μοναστήρι. Είχαν δει παλιότερα να την επισκέπτεται ένας –άγνωστος στους ντόπιους –ιερέας. Δεν είχαν επαφές μαζί της, ούτε και εκείνη φαίνεται πως επεδίωκε κάποια επικοινωνία με τους άλλους. Κανείς δεν αμφισβήτησε αυτή την εκδοχή. Τα φώτα στην αυλή άλλωστε άναβαν, σύμφωνα με μαρτυρίες. Μάλλον η ΔΕΗ πληρωνόταν απευθείας από τραπεζικό λογαριασμό.

ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ. Στις 25 Νοεμβρίου 2012 οι γείτονες ζήτησαν από κάποιον να καθαρίσει τον κήπο της γυναίκας γιατί όλο και πιο συχνά αρουραίοι χαλούσαν τα μποστάνια τους. Ειδοποιήθηκε η Αστυνομία και άνοιξαν με κλειδαρά το σπίτι. Η εξώπορτα ήταν κλειδωμένη από μέσα και είχε φραχτεί με λίθους. Τα παράθυρα ήταν σφαλισμένα και στις χαραμάδες είχαν σφηνωθεί πανιά. Το σώμα της γυναίκας βρισκόταν στην κρεβατοκάμαρα σε αποσύνθεση. Δίπλα της είχε την τσάντα της με την ταυτότητα, τα κλειδιά και την τηλεφωνική ατζέντα της. Η πιο πρόσφατη εφημερίδα που βρέθηκε εκεί ήταν των αρχών του 2002. Στο πάτωμα, μέσα σε πέντε κλειστά κλουβιά βρέθηκαν ισάριθμες νεκρές γάτες.

«Και το υπνοδωμάτιο είχε κλειδωθεί από μέσα. Αποκλείουμε την εγκληματική ενέργεια. Πιθανόν πρόκειται για αυτοκτονία ή θάνατο από ασιτία», λέει η διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Αίγινας, Αργυρώ Γκάρη. Ακόμα δεν έχουν βγει τα αποτελέσματα ιστολογικής εξέτασης που ίσως δώσουν απαντήσεις για τα αίτια του θανάτου.

Απαντήσεις που, όπως φαίνεται, κανείς από τους γείτονες δεν μπορεί να δώσει, ακόμα κι αν στο σπίτι και στην αυλή της γυναίκας βλέπουν τουλάχιστον δέκα παράθυρα. «Δεν είχαμε γνώρες. Εγώ με τα παιδιά μου σχετίζομαι. Εβλεπα την πόρτα της μόνο, παλιά. Πότε ανοιχτή, πότε κλειστή», λέει η 86χρονη Ευαγγελία Χαλδαίου που μένει σχεδόν απέναντι. «Ηταν σαν να φύτρωσε εδώ. Αγόρασε το κτήμα και φύτεψε ένα σπίτι. Είπα να κάνω ένα κέικ να την κεράσω, να τη γνωρίσω, αλλά με συμβούλεψαν να μην το κάνω. «Περνάει και δεν λέει καλημέρα», μου είπε μια γειτόνισσα», θυμάται η Ιουλία Χαρπίδου που ζει ακριβώς απέναντι.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ. Υπήρξαν αντιδράσεις για το κτίσμα της Ειρήνης Ξένου. Γείτονες διαμαρτυρήθηκαν ότι το σπίτι της έφραζε την κοίτη χειμάρρου. Πριν από τρία χρόνια μια επίμονη νεροποντή πλημμύρισε το χωριό. «Χωρίς να το θέλει μας τιμώρησε, επειδή τόσα χρόνια δεν την είχαμε αναζητήσει», λέει η κ. Χαρπίδου. Ο μαντρότοιχος του σπιτιού είναι μισογκρεμισμένος από εκείνη την κακοκαιρία. Οι πόρτες σφραγισμένες με λευκές κορδέλες από την Αστυνομία. Μια γειτόνισσα που παραθερίζει εκεί τα καλοκαίρια ήταν από τους λίγους που είχαν συνομιλήσει με τη γυναίκα. «Μου είπε ότι ήθελε ένα σπίτι σε χωριό, με αυλή», λέει. «Λυπηθήκαμε όταν μάθαμε τι απέγινε. Πιστεύαμε ότι είχε πάει σε μοναστήρι. Κάποιος διέδωσε τον αστικό μύθο και όλοι το πίστεψαν». Η κηδεία έγινε στην Αίγινα. Ενας ξάδερφος της γυναίκας εμφανίστηκε, αφού τον ειδοποίησαν οι Αρχές. Και εκείνος, σύμφωνα με όσα είπε στην Αστυνομία, είχε να δει την Ειρήνη Ξένου από τότε που ήταν παιδιά.

Μυθιστόρημα

Η Ζωρζ Σαρρή έγραψε γι’ αυτό το μέρος στο μυθιστόρημα «Ο θησαυρός της Βαγίας» που έγινε και ομώνυμη τηλεοπτική σειρά στην ΕΡΤ το 1983. Η Βαγία που γεμίζει τα καλοκαίρια και ερημώνει τον χειμώνα μπορεί να μην έχει πλατεία ή καφενείο, όμως όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους ή συνδέονται – οι περισσότεροι – με μακρινές συγγένειες. Ακόμα και σε αυτόν τον μικρό τόπο τελικά μπορείς να χαθείς.