Ό,τι και αν πιστεύουν οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μέλλον του

Ιράκ θα αποφασιστεί στην Ουάσιγκτον. Και ό,τι και αν λένε τα «γεράκια» που

γιορτάζουν στην Ουάσιγκτον τον θρίαμβό τους, ο ΟΗΕ θα διαδραματίσει έναν

ζωτικό ρόλο. Η εκμετάλλευση του ιρακινού μαύρου χρυσού θα είναι στην

πραγματικότητα αδύνατη χωρίς μια νέα απόφαση και, αργά ή γρήγορα, θα χρειαστεί

να κλείσει από τον ΟΗΕ η (πάντα άκαρπη) αναζήτηση όπλων μαζικής καταστροφής. Η

ανοικοδόμηση του Ιράκ θα χρειαστεί τη βοήθεια οργανισμών όπως η Παγκόσμια

Τράπεζα ή το ΔΝΤ, που δεν πρόκειται να δραστηριοποιηθούν χωρίς πράσινο φως από

τον ΟΗΕ. Ο πόλεμος αυτός έχει κοστίσει ήδη στις ΗΠΑ 20 δισ. δολάρια, η

συντήρηση των αμερικανικών στρατευμάτων θα κοστίσει περισσότερα από 2 δισ.

κάθε μήνα, χωρίς να αναφερθούμε στη βοήθεια και την ανοικοδόμηση. Ο Μπους,

λοιπόν, έχει συμφέρον να μοιραστεί το κόστος και τους κινδύνους της

μεταπολεμικής περιόδου.