Αναζήτηση
Η μία μετά την άλλη οι γυναίκες που έπεσαν στην παγίδα του 26χρονου Χρήστου
Γκίλη, του «δράκου των ασανσέρ», περιέγραφε στο δικαστήριο τον εφιάλτη της. Η
μία μετά την άλλη, θύματα του νεαρού κατηγορουμένου, περνούσαν δίπλα του από
το εδώλιο για να φτάσουν στο βήμα του μάρτυρα και να ξεδιπλώσουν τις οδυνηρές
εμπειρίες που έζησαν στα χέρια του.
|
Χρήστος Γκίλης. Ο εφιάλτης για 28 γυναίκες
|
Μπορεί από τότε να πέρασαν πολλοί μήνες, αλλά ο τρόμος ήταν ακόμη
ζωγραφισμένος στα μάτια τους. Οι σκηνές βίας στις οποίες άθελά τους βρέθηκαν
να πρωταγωνιστούν ταράζουν ακόμη τις νύχτες αυτών των γυναικών.
Μία μάλιστα από αυτές δεν άντεξε και μόλις ολοκλήρωσε την κατάθεσή της γύρισε
προς το μέρος του κατηγορουμένου, τον πλησίασε και τον χαστούκισε! Λίγη ώρα
αργότερα ήρθε η τιμωρία από τους φυσικούς δικαστές, που ομόφωνα τάχθηκαν υπέρ
της ενοχής του Χρήστου Γκίλη.
Εκατόν εβδομήντα εννέα χρόνια συνολική ποινή επέβαλε το Τριμελές Εφετείο
Κακουργημάτων της Αθήνας για τις δύο δικογραφίες που αφορούσαν σε ληστείες,
βιασμό, απόπειρα βιασμού και ασελγείς πράξεις εις βάρος 28 γυναικών. Κατά
συγχώνευση, η ποινή για τον κατηγορούμενο είναι πενήντα χρόνια για όλες τις
εγκληματικές πράξεις που του αποδίδονται.
Όλες αυτές τις ώρες που τα θύματά του, κάθε ηλικίας, ξετύλιγαν το κουβάρι της
προσωπικής περιπέτειάς τους ο Χρήστος Γκίλης άκουγε τις περιγραφές με σκυμμένο
το κεφάλι.
Η τιμωρία
Είχε φτάσει γι’ αυτόν η ώρα της κρίσης. Η ώρα για την τιμωρία των εγκλημάτων
που διέπραξε εις βάρος αθώων γυναικών. Ο κύκλος των επιθέσεων του
αποκαλούμενου «δράκου των ασανσέρ» άνοιξε στις 9 Σεπτεμβρίου 1997. Πεδίο
δράσης του ήταν οι περιοχές Κυψέλης, Πατησίων, Κολωνού, Γκύζη και Εξαρχείων.
Στόχος του ήταν πάντοτε οι γυναίκες που μόνες και ανυποψίαστες για τον
απρόσμενο επισκέπτη γύριζαν στο σπίτι τους.
Ο δράστης, ψηλός, 1.85μ., αθλητικός, με έντονα πρασινογάλαζα μάτια, έστηνε
μεθοδικά την παγίδα του στα ασανσέρ των πολυκατοικιών. Η νυχτερινή του
περιπλάνηση άρχιζε λίγο μετά τα μεσάνυχτα και τελείωνε γύρω στις πέντε τα
ξημερώματα. Παραφύλαγε στις εισόδους των πολυκατοικιών που επέλεγε να κτυπήσει
και ακολουθούσε αθόρυβα τις γυναίκες που εντόπιζε. Μόλις τα υποψήφια θύματά
του άνοιγαν την πόρτα του ασανσέρ εκείνος ορμούσε πάνω τους. Οι γυναίκες δεν
μπορούσαν να αντιδράσουν. Επετίθετο με βαρβαρότητα, τις κτυπούσε και έκλεβε
τις τσάντες και τα κοσμήματα που φορούσαν. Στον κατάλογο των γυναικών που
είχαν δεχθεί την επίθεσή του περιλαμβάνεται και η τότε γραμματέας της Νεολαίας
ΠΑΣΟΚ Τώνια Αντωνίου.
Και συνεργός
Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκε σε φυλάκιση 7 ετών ο 48χρονος πρώην
ναυτικός Σωτήρης Τσερκέζης, ο οποίος φέρεται ως συνεργός του Γκίλη σε τρεις
περιπτώσεις ληστειών, αν και ο ίδιος υποστήριξε ότι αγνοούσε την παράνομη
δραστηριότητα του συγκατηγορουμένου του. Μόνο που ό,τι ο συγκατηγορούμενός του
αγνοούσε είχαν βιώσει οι 28 γυναίκες – θύματα του Γκίλη, οι οποίες τον είχαν
αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του. Και πώς θα μπορούσαν άραγε
να ξεχάσουν αυτόν που άφησε τα ίχνη του όχι μόνο στο σώμα τους αλλά και στην
ψυχή τους.
«Κρέμασμα»
Η 50χρονη γυναίκα που καταθέτει περιγράφει στιγμή προς στιγμήν τον εφιάλτη,
που έζησε έξω από την πόρτα του σπιτιού της. «Με κτύπησε, με λήστεψε και μετά
με ξανακτύπησε», λέει απευθυνόμενη στους δικαστές, στους οποίους είχε
εναποθέσει τις ελπίδες της για την παραδειγματική τιμωρία του κατηγορουμένου.
«Θέλεις κρέμασμα», βρήκε το κουράγιο να του φωνάξει και έφτασε στο σημείο να
τον χαστουκίσει μέσα στο ακροατήριο. Τα επόμενα λεπτά η γυναίκα αυτή
κατέρρευσε. Δεν άντεξε άλλο στη θέα του προσώπου του.
«Δεν είναι άνθρωπος»
«Όσα έζησα στα χέρια του κατηγορουμένου έχουν χαραχθεί ανεξίτηλα στην ψυχή
μου», κατέθεσε μία άλλη φοιτήτρια που δεν μπορεί να ξεχάσει… Και στη δική
της μαρτυρία ήρθε να προστεθεί μία ακόμη φωνή άλλου θύματος. «Με κτύπησε
είπε μου πήρε τα χρυσαφικά μου και προσπάθησε να με βιάσει υπό την απειλή
ενός μαχαιριού. Δεν είναι άνθρωπος αυτός…».
Ήθελε άλλοθι
Κι όμως, όταν έφτασε η ώρα της απολογίας του ο 26χρονος Χρήστος Γκίλης
προσπάθησε υπερασπιζόμενος τον εαυτό του να αποδείξει το αντίθετο. Αναζήτησε
άλλοθι της πράξης του στα τραυματικά παιδικά του χρόνια που πέρασε μέσα σε
ορφανοτροφείο. Προέβαλε μάλιστα και ψυχολογικά προβλήματα που όπως
υποστήριξε αντιμετωπίζει, αρνούμενος τις επιθέσεις και τις κατηγορίες περί
βιασμού. Ο κατηγορούμενος αποδέχθηκε μόνο τις ληστείες. Όλοι όμως οι
υπερασπιστικοί ισχυρισμοί του έπεσαν στο κενό. Ο ζυγός της Θέμιδος έγειρε υπέρ
της ενοχής και της καταδίκης του. Με τον τρόπο αυτόν οι δικαστές ικανοποίησαν
το μοναδικό αίτημα των γυναικών, που ήταν η παραδειγματική του τιμωρία. Κι ας
μην παραστάθηκαν από τη θέση της πολιτικής αγωγής. Η μαρτυρία τους ήταν καταλυτική.
