Η πρόσφατη δήλωση του τούρκου υπουργού Μεταφορών Αμπντουλκαντίρ Ουράλογλου περί επικείμενης σύναψης «συμφωνίας θαλάσσιας δικαιοδοσίας με τη συριακή διοίκηση», που ήρθε σε συνέχεια της επίσημης επίσκεψης του τούρκου ΥΠΕΞ στη Δαμασκό και της συνάντησής του με τον νέο ηγέτη της Συρίας, έδωσε σάρκα και οστά στα ανησυχητικά σενάρια που διακινούσαν φιλοκυβερνητικά τουρκικά ΜΜΕ και τα οποία «φωτογράφιζαν» την ανάγκη για μια τέτοια συμφωνία παρουσιάζοντας ως «οδηγό» το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Και παρά το ότι ο ίδιος ο Ουράλογλου φρόντισε να ανασκευάσει μερικώς τις δηλώσεις του, γεγονός είναι πως σε ολόκληρη την περιοχή έχει σημάνει συναγερμός από την εμφανή ροπή της Τουρκίας προς τη δημιουργία νέων τετελεσμένων στην Ανατολική Μεσόγειο. Αθήνα και Λευκωσία βρίσκονται σε «ανοιχτή γραμμή» και με άλλα κράτη γειτονικά αλλά και με την ΕΕ από την οποία έχουν ζητήσει, μεταξύ άλλων, την εγκατάσταση ειδικού απεσταλμένου στην περιοχή την ώρα που, παράλληλα, έχουν αναζωπυρωθεί οι συζητήσεις για την ανάγκη οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με όλα τα κράτη που η Ελλάδα συνορεύει διά θαλάσσης – καθώς και για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. παρά το «αγκάθι» του τουρκικού casus belli στο Αιγαίο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
