Ο ήχος ενός αθέατου μουσικού πλούτου

Ανθρωποι με πρόσωπα συννεφιασμένα, δίχως όνομα, που παλεύουν καθημερινά, με την ψυχή να κουβαλά βάρη και παραδόσεις από τα βάθη των αιώνων, σε μια οδύσσεια δίχως τέλος και αρχή. Με αυτή την εικόνα ο Ανδρέας Κατερινόπουλος εξηγεί γιατί έδωσε στο έργο του τον τίτλο «Τα πουλιά ανήκουν στον ουρανό». «Ο Jean Paul Sartre το 1946 δήλωνε πως «η ελευθερία θα πρέπει να θεωρηθεί σκοπός του ατόμου. Μόνο όμως αν συνοδεύεται από την αναγνώριση της ελευθερίας των άλλων». Νιώθω πως ο άνθρωπος δεν σταμάτησε ποτέ να διαπραγματεύεται τη βασική έννοια της ελευθερίας, την ανάγκη του να ενωθεί με το μπλε τ’ ουρανού, να πετάξει, να ενωθεί με το φως. Το έργο είναι αφιερωμένο στην ελευθερία της ανθρώπινης ύπαρξης». Αυτό επιχειρεί ν’ αποτυπώσει στη σουίτα για μπαλέτο που ο συνθέτης και πιανίστας ηχογράφησε με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ (πλέον μπορεί κανείς να την ακούσει στο https://www.youtube.com/watch?v=aMEUrQTEklM&t=1987s&ab_channel=Andr%C3%A9asKaterinopoulos). Στο έργο ακούγονται μελοποιημένα τα ποιήματα του Γεώργιου Σεφέρη, του Federico Garcia Lorca σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά της στιχουργού Λίνας Δημοπούλου, του Enrique Falcon σε μετάφραση του Κωνσταντίνου Βραχνού, του Κ.Π. Καβάφη σε απαγγελία του συνθέτη. Ερμηνεύει η mezzo soprano της Λυρικής Σκηνής Ελένη Βουδουράκη.