Η τουρκική διπλωματία έχει μια διαχρονικότητα που δεν την υποτιμούν οι εγχώριοι διπλωμάτες και αναλυτές στρατηγικής. Με βαθιές ρίζες στους αιώνες που η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε κεντρικό ρόλο στο μεγάλο τραπέζι με τους ισχυρούς της εποχής της –Αγγλους, Γάλλους, Ρώσους, ακόμη και Αυστριακούς– έχει δημιουργήσει μια δική της σχολή με βασικό στοιχείο το παζάρεμα. Οι τουρκικές αντιπροσωπείες φροντίζουν σχεδόν πάντοτε το καλάθι τους να είναι φορτωμένο στην αφετηρία κάθε διαπραγμάτευσης, ώστε στο τέλος οι όποιες παραχωρήσεις τους να αφήνουν κέρδος. Η στρατηγική τους έχει βάθος, ανεξάρτητα από τους κατά περιόδους διαχειριστές. Και όσα κι αν τους προσάπτει κανείς, αναγνωρίζει ότι σχεδόν πάντοτε οι τούρκοι διπλωμάτες προαγγέλλουν τις κινήσεις τους. Ειδικά για όσα καθορίζουν τις τελευταίες δεκαετίες τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είχαν προαναγγείλει και την εισβολή στην Κύπρο και τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, ακόμη και το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή