Με το F-35 «συστηθήκαμε» πρώτη φορά στο Fort Worth του Τέξας.

Σε ένα ταξίδι δημοσιογράφων που οργάνωσε η Lockheed Martin για να δούμε τη γραμμή παραγωγής από κοντά. Στον εξομοιωτή τότε δεν τόλμησα να μπω. Ο εξομοιωτής ωστόσο «ήρθε» και στην Τανάγρα, στο περίπτερο της Lockheed Martin στο Athens Flying Week.

Με την πιλότο δοκιμών της LM Μονέσα Μπαλζίσερ ή αλλιώς Siren να με πείθει να το δοκιμάσω. Για να πάρω μία γεύση της εκπαίδευσης στο F-35, όπως μου είπε. Να προσπαθήσω να πλησιάσω ελάχιστα μέσω εικονικής πραγματικότητας το πώς αισθάνεται ένας πιλότος μαχητικού πέμπτης γενιάς, όταν καλείται να… «βομβαρδίσει στόχους στο Λας Βέγκας».

Πριν μπω στο κόκπιτ έβαλα και στοίχημα ότι θα συντριβώ σε λιγότερο από πέντε λεπτά.

Οι δύο εκπαιδευτές άρχισαν να μου εξηγούν την οθόνη που είχα μπροστά μου. Αν πω ότι μπόρεσα να καταλάβω το 1%, θα είναι υπερβολή. Φρόντισαν πάντως να πραγματοποιήσω την εικονική μου «αποστολή» αξιοπρεπώς.

«Θέλετε μόνο να κάνετε βόλτα πάνω από το Λας Βέγκας ή να χτυπήσετε και στόχους χρησιμοποιώντας πυραύλους και βόμβες;», με ρώτησε ο ένας από τους δύο εκπαιδευτές. «Ε, μια που είμαστε εδώ, να βομβαρδίσουμε και κάτι», απάντησα, πάντα στην ασφάλεια της «εικονικότητας».

ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΚΠΙΤ.

Μπροστά μου μία οθόνη που είχε στόχο να με μεταφέρει στο Λας Βέγκας τη νύχτα. Το αεροσκάφος ήταν στον αεροδιάδρομο στη Nellis Airforce Base, έβαλα πλήρη μετάκαυση και με το αριστερό μου χέρι στη μανέτα ανέβασα ταχύτητα στους 150 κόμβους, ενώ με το δεξί χέρι στο χειριστήριο «απογείωσα» το F-35. Και το χειριστήριο και η μανέτα του F-35 έχουν πολλές λειτουργίες που σου επιτρέπουν να ελέγξεις οθόνη, αισθητήρες, συστήματα χωρίς να παίρνεις τα χέρια σου «από το γκάζι και τον λεβιέ», όπως ονομάζεται, «hands on throttle-and-stick, για τους μυημένους».

Το αεροσκάφος δεν έχει head up display αλλά όλες οι πληροφορίες περνάνε στην κάσκα του χειριστή. Εγώ δεν τη  φορούσα, αλλά ήταν το λιγότερο στην περίπτωσή μου.

Το F-35 διαθέτει μία τεράστια οθόνη αφής από την οποία ελέγχεις όλα τα συστήματα του αεροσκάφους, παρέχει πληροφορίες πτήσης, στόχους κ.ά. Ανέπτυξα ταχύτητα πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να βρεθούμε σε χρόνο μηδέν στα 20.000 πόδια με ταχύτητα 300 κόμβων.

TARGET LOCKED.

Αλλαγή της οθόνης από navigation σε αποστολή εναντίον αέρος – αέρος. Επέλεξα στόχο, έβλεπα τα στοιχεία του στην οθόνη όπως περνούσαν από τα συστήματα ζεύξης, ενεργοποίησα με το κόκκινο κουμπί τον πύραυλο και χτύπησα τον στόχο. Πριν φτάσει ο πύραυλος στον πρώτο στόχο είχα εξαπολύσει και τον δεύτερο. Ακολούθησαν και δύο βόμβες.

Πριν ο πύραυλος χτυπήσει τον στόχο, ο εκπαιδευτής μού εξήγησε ότι είχα ήδη απομακρυνθεί αρκετά. Στην ασφάλεια της εικονικής πραγματικότητας πάντα.

Στην ουσία το F-35 είναι ένας πανίσχυρος υπολογιστής στον αέρα που επιτρέπει όχι μόνο να εκτελέσεις αποστολές αέρος – αέρος και αέρος – εδάφους αλλά και να συλλέξεις πληροφορίες για το περιβάλλον στο οποίο πετάει.

Και αφού τελείωσαν οι βομβαρδισμοί και το μαχητικό ήταν ακόμα στον αέρα σώο, με τη βοήθεια των εκπαιδευτών βεβαίως, ετοιμαστήκαμε για προσγείωση.

Ευθυγράμμιση με τον διάδρομο, σε μία μακρά τελική επέλεξα τη διαμόρφωση όπου το αεροσκάφος κρατάει μόνο του τη βέλτιστη ταχύτητα προσέγγισης, κατέβασα τα σκέλη και διατηρώντας τη βέλτιστη γωνία προσέγγισης ακούμπησα τελικά στον διάδρομο προσγείωσης.

ΕΝΝΙΑΧΡΟΝΟΣ ΠΙΛΟΤΟΣ. «Είδες που τα κατάφερες χωρίς να συντριβείς;», μου είπε η Siren γελώντας και μου εξήγησε ότι η ίδια πέρασε πολλές ώρες στον εξομοιωτή που αποτελεί πιστό αντίγραφο του κόκπιτ του F-35 προκειμένου να εξοικειωθεί πλήρως με τα συστήματά του.

Βέβαια στην ασφάλεια του εξομοιωτή δεν υπάρχουν ούτε τα g ούτε το άγχος ενός λάθους. Δίνει ωστόσο μία γεύση των δυνατοτήτων του πολυσυζητημένου F-35 αλλά και των πληροφοριών που μπορεί να συλλέξει εν πτήσει.

Υστερα από μένα σειρά είχε ο εννιάχρονος Βαγγέλης, γιος συναδέλφου με «εμπειρία ετών» σε εξομοιωτές και F-35 και F-16. Ηξερε περισσότερα, ήταν πολύ πιο άνετος από μένα και τα πήγε σαφώς καλύτερα. Η εμπειρία, έστω και έτσι, ήταν συναρπαστική.