Η Ελλάδα και οι γειτονικές της περιοχές χαρακτηρίζονται από την υψηλότερη σεισμικότητα στη δυτική Ευρασία, δηλαδή από τη βόρεια Αφρική μέχρι τον Βόρειο Πόλο και από τα Ουράλια όρη μέχρι τον Ατλαντικό ωκεανό. Η γνώση μας για τους σεισμούς στην Ελλάδα ανάγεται στο προϊστορικό παρελθόν χάρις σε παλαιοσεισμολογικές μεθόδους. Αυτές βασίζονται σε υπαίθριες γεωλογικές παρατηρήσεις με τις οποίες εντοπίζονται συν-σεισμικές εδαφικές μεταβολές, όπως εδαφικές ανυψώσεις ή ταπεινώσεις, ρήγματα και ρευστοποιήσεις εδαφών. Οταν υπάρχει η δυνατότητα χρονολόγησης του σεισμικού συμβάντος τότε το αποτέλεσμα είναι πιο πλήρες. Οι παλαιοσεισμολογικές μέθοδοι μπορούν να εφαρμοστούν και σε πιο πρόσφατους σεισμούς, συμπληρώνοντας με γεωλογικές παρατηρήσεις τις πληροφορίες που συλλέγονται από ιστορικές μαρτυρίες ή από ενόργανες καταγραφές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή