Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου και ο συνεχιζόμενος μέχρι σήμερα πόλεμος πέρα από όλες τις άλλες καταστροφές προκάλεσαν και το μεγαλύτερο κύμα προσφύγων στην Ευρώπη από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, 7,8 εκατομμύρια πρόσφυγες, εκ των οποίων 4,4 εκατομμύρια βρήκαν προσωρινά προστασία στην ΕΕ. Οι συνέπειες είναι τεράστιες για τις γειτονικές της Ουκρανίας χώρες και άνισα κατανεμημένες στην Ευρώπη. Πολωνία, Τσεχία και Γερμανία δέχτηκαν με απόσταση τους περισσότερους πρόσφυγες, όμως πρώτες αναλογικά με τον πληθυσμό είναι οι τρεις βαλτικές χώρες Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία και η Σλοβακία. Προς το παρόν η αλληλεγγύη των Ευρωπαίων στους πρόσφυγες του πολέμου στην Ουκρανία διατηρείται - αλλά όχι πάση θυσία. Μειώνεται σημαντικά υπό το βάρος των συνεπειών του πολέμου. Ταυτόχρονα η αλληλεγγύη δεν είναι για όλες τις κατηγορίες των προσφύγων ίδια. Αυτά είναι μερικά από τα συμπεράσματα της φετινής, ετήσιας έρευνας που έκανε σε δέκα χώρες της Ευρώπης το Mercator Φόρουμ Μετανάστευσης και Δημοκρατίας (MIDEM) του Πανεπιστημίου της Δρέσδης.
Ισχνή πλειοψηφία
Οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες του πολέμου φέτος τον χειμώνα θα είναι ένα «σημαντικό στρες τεστ για την αλληλεγγύη στην Ουκρανία». Στην αρχή ήταν μεγάλη, ωστόσο οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης μπορούν να ανατρέψουν το κλίμα στην κοινή γνώμη. Ηδη σήμερα μόνο μία ισχνή πλειοψηφία, το 40% των ερωτηθέντων, δέχεται να συνεχιστεί η υποστήριξη της Ουκρανίας παρά το οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Σχεδόν το ίδιο ποσοστό, 39%, έχει αντίθετη γνώμη, προτιμά να περιοριστεί η υποστήριξη των Ουκρανών εξαιτίας των οικονομικών επιπτώσεων. Ιδιαίτερα διαδεδομένη είναι αυτή η στάση σε Τσεχία, Ουγγαρία και Ανατολική Γερμανία. Η ίδια εικόνα υπάρχει και στο ερώτημα για τα αίτια του πολέμου: πάνω από το 1/3 των Ανατολικογερμανών θεωρούν συνυπεύθυνο το ΝΑΤΟ, το ίδιο ποσοστό σε Τσεχία και Ουγγαρία.
Η ουκρανική «έξοδος» έφερε τη στενότερη συνεργασία των Ευρωπαίων, για πρώτη φορά εφαρμόστηκε η οδηγία της ΕΕ περί υποδοχής μαζικού κύματος, διευκολύνθηκε η πρόσβαση των ουκρανών προσφύγων σε καταλύματα, εργασία, εκπαίδευση, περίθαλψη. Ωστόσο, το Ουκρανικό δεν σηματοδοτεί αλλαγή παραδείγματος στην ευρωπαϊκή πολιτική, οι υπάρχουσες διαφορές στην αντιμετώπιση των προσφύγων από χώρα σε χώρα γίνονται βαθύτερες.
