Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Παγιδευμένη σε μια πρωτοφανή ενεργειακή κρίση δείχνει να βρίσκεται η Ευρώπη. Το χειρότερο είναι ότι δεν φαίνεται από πουθενά προοπτική αποκλιμάκωσής της - τουλάχιστον στον ορατό ορίζοντα. Η αβεβαιότητα σχετικά με την εξέλιξη της πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία και η μόνιμη απειλή του Κρεμλίνου για ξαφνική διακοπή της ροής ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη συντηρεί σε ιστορικά υψηλά επίπεδα τις τιμές ενέργειας, προκαλώντας ντόμινο επιπτώσεων σε ολόκληρη την εφοδιαστική αλυσίδα, με πρώτο «θύμα» τους καταναλωτές.
Οι οποίοι καλούνται να βάλουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τόσο για να πληρώσουν τους φουσκωμένους λογαριασμούς ρεύματος όσο και για να προμηθευτούν τα απαραίτητα προϊόντα. Ωστόσο, εσχάτως καλούνται να κάνουν και κάτι ακόμη: να γίνουν μέρος της λύσης στην αντιμετώπιση του ενεργειακού ζητήματος. Αυτό προκύπτει από τις συστάσεις που απηύθυνε την περασμένη εβδομάδα η Κομισιόν στο πλαίσιο του σχεδίου «RepowerEU» για την απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τα ρωσικά καύσιμα, οι οποίες αφορούν στο κομμάτι της εξοικονόμησης ενέργειας. Η λελογισμένη κατανάλωση ρεύματος σε ώρες αιχμής, η μείωση της θερμοκρασίας στους λέβητες θέρμανσης και η καθιέρωση ημερών χωρίς αυτοκίνητο είναι μερικές από τις προτάσεις που στοχεύουν στο αίσθημα ευθύνης των πολιτών έναντι του κοινωνικού συνόλου. Με άλλα λόγια καλούνται να επιδείξουν ατομική ευθύνη, όπως και την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού. Επί της ουσίας πρόκειται για μια λογική κίνηση. Οι πολίτες δεν μπορούν να μένουν αμέτοχοι σε τόσο μεγάλα και κρίσιμα προβλήματα, αλλά να συνεισφέρουν όσο μπορούν περισσότερο για την εξάλειψή τους. Εξάλλου, αυτοί θα καρπωθούν τα οφέλη. Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να παραγνωρίσει κανείς τις τεράστιες ευθύνες των Ευρωπαίων, οι οποίοι για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα αδυνατούν να συντονιστούν και απαντήσουν από κοινού. Αντίθετα, επιλέγουν να ρίξουν το μπαλάκι της ευθύνης - για μια ακόμη φορά - στην κάθε χώρα ξεχωριστά…