«Προσπάθησα να δημιουργήσω μια νέα γλώσσα συνδυάζοντας την επιστήμη με την τέχνη, ώστε να μπορώ να αισθάνομαι, να φιλοσοφώ και να σκέφτομαι με τους ήχους». Ετσι συνόψιζε ο Ιάννης Ξενάκης την τέχνη του και τη λειτουργία της. Και αυτό είναι ένα από τα σημεία όπου, για τον Αλέξανδρο Γιοβάνο, συμπυκνώνεται η ουσία της δημιουργίας του. Ο σημαντικός σολίστας θα παρουσιάσει στις 20 Μαΐου τα έργα για κρουστά «Rebonds» (1987-88), «Okho» (1989), «Κασσάνδρα» (1987), «Ψάπφα» (1975) μαζί με τον βαρύτονο Μάρτιν Γκέρκε και το σύνολο Elbtonal Percussion στο πλαίσιο του αφιερώματος στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του πρωτοπόρου της μουσικής. Είκοσι ένα χρόνια μετά τον θάνατό του, λέει ο διεθνώς αναγνωρισμένος κρουστός, ο Ξενάκης παραμένει «ένα αίνιγμα, καθώς οι αναφορές του στην ελληνική μυθολογία και στους στοχαστές της κλασικής αρχαιότητας, που διαμορφώνουν τη φιλοσοφική του προσέγγιση στο μουσικό υλικό, συνδυάζονται με έναν αρχιτεκτονικό ηχητικό κόσμο όπου συνυπάρχουν η θεωρία των πιθανοτήτων, οι αλγόριθμοι και οι λογάριθμοι. «Ολα είναι αριθμοί» διακήρυττε, και όμως η βαθιά γνώση των κειμένων της αρχαιότητας τον οδηγεί – και εμάς – σε έναν κόσμο αντικειμενικής υποκειμενικότητας, όπου η φιλοσοφική προσέγγιση απαιτεί από τον δημιουργό να επανεφεύρει τον εαυτό του αρνούμενος προηγούμενες θεωρίες και νόμους, τόσο καθιερωμένους όσο και δικούς του».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή