Ο φίλος Θανάσης Νιάρχος, στα «ΝΕΑ» της 22-23/1/2022, φιλοξένησε απόψεις σκηνοθετών και ηθοποιών σχετικά με τη μεταφορά της λογοτεχνίας, του διηγήματος ή του μυθιστορήματος στην ελληνική σκηνή. Ομολογώ πως από την έρευνα αυτή μου έλειψαν οι γνώμες ενός πεζογράφου που έχει δει το κείμενό του ως θεατρικό έργο και ενός πεζογράφου που αρνείται να αποδεχθεί μια τέτοια μεταποίηση. Επίσης των δύο κριτικών αυτής της εφημερίδας (ή και άλλων συναδέλφων άλλων έντυπων μέσων) δεν ζητήθηκε η γνώμη τους, έστω κι αν κάποιοι, με ιστορία μισού αιώνα, έχουν αντιμετωπίσει, άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά, τη μεταφορά ενός πεζού λογοτεχνικού είδους σε σκηνική πράξη. Πάντως, χωρίς να θέλω να προεξοφλήσω μιαν απάντηση, ίσως ο φίλος Νιάρχος εμμέσως ανέμενε ότι θα ερέθιζε τους συνεργάτες κριτικούς της εφημερίδας να πάρουν θέση πάνω στα προβλήματα που έθετε η έρευνά του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ