Νιώθει «ξένη» στη χώρα της

Δεδομένου ότι η θάλασσα είναι ουσιαστικά το σπίτι της, η Βασιλεία Καραχάλιου μοιάζει πολύ με αυτήν. Καθώς είναι άλλοτε ήρεμη και ήπια, αλλά μπορεί να μεταμορφωθεί σε λίγα λεπτά σε άγρια και φουρτουνιασμένη. Ακριβώς όπως είναι η διάθεσή της τα τελευταία χρόνια με την έντονη κόντρα της με την ιστιοπλοϊκή ομοσπονδία που την οδηγεί μέχρι την αλλαγή «εθνικών χρωμάτων» στα πανιά του σκάφους της στα Laser Radial, σε μια κατηγορία όπου αποτελεί μία από τις κορυφαίες αθλήτριες στον κόσμο.

Γενικά δεν καταλαβαίνει από προκλήσεις και όταν βάλει κάτι στο μυαλό της δεν κάνει πίσω. Οπως το 2016 και ενώ δεν είχε κλείσει ακόμα τα 20 της χρόνια, αποφάσισε να μεταναστεύσει στην Ισπανία για να έχει πολύ μεγαλύτερο ανταγωνισμό.

Στην Ελλάδα ένιωθε (και ήταν) σε αγωνιστικό αδιέξοδο. Ουσιαστικά δεν είχε συναγωνισμό ώστε να μπορέσει να «ανεβεί» αγωνιστικά, και έτσι πολλές φορές επέλεγε να κάνει προπονήσεις με τα αγόρια ή με την αντρική κατηγορία Laser Standard!

Οταν όμως έχασε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, κατάλαβε ότι έπρεπε να ανεβάσει το επίπεδο ανταγωνισμού και «μετακόμισε» στην Ισπανία.

Η πρώτη της επαφή με το νερό δεν ήταν στη θάλασσα αλλά στο γλυκό νερό της πισίνας σε ηλικία μόλις 3 ετών για κολύμβηση. Ομως το κάρμα της ήταν να μπλεχτεί και να λατρέψει το αλμυρό νερό της θάλασσας. Το γεγονός ότι ο ένας αδελφός της είχε άσθμα - και έπρεπε να βρίσκεται σε επαφή με τη θάλασσα χειμώνα - καλοκαίρι - οδήγησε τη μητέρα της να τους γράψει στην ιστιοπλοΐα στον Ναυτικό Ομιλο Γλυφάδας.

Αυτό ήταν. Η 6χρονη Βασιλεία (που ξεκίνησε όπως όλα τα πιτσιρίκια από τα Optimist) ένιωθε σαν στο σπίτι της στη θάλασσα και δεν θα την εγκατέλειπε πλέον ποτέ. Οι προπονητές, αλλά και οι γονείς της, προσπαθούσαν να την πείσουν για τα οφέλη τού να είναι σε ένα σκάφος τουλάχιστον με διπλό πλήρωμα, διότι η ιστιοπλοΐα από τη φύση της είναι ένα μοναχικό άθλημα καθώς ο αθλητής βρίσκεται ατελείωτες ώρες στη θάλασσα. Η ίδια όμως είχε κατασταλάξει. Οπως έχει πει σε παλαιότερες συνεντεύξεις όταν τη ρώτησαν για τον μοναχικό κόσμο του Laser Radial: «Νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος επιλεγεί την προσωπική του πορεία βάσει του χαρακτήρα του ή τέλος πάντων βάσει των ροπών που έχει αναπτύξει και βάσει των εμπειριών του. Δεν μπορώ καν να με φανταστώ μέσα σε διπλό σκάφος. Ενας από τους πολλούς λόγους είναι ότι με απορροφά τόσο πολύ όλο αυτό που θεωρώ ότι θα ήταν αδύνατο να "προσγειώνομαι" κάθε λίγο για να επικοινωνήσω με το πλήρωμά μου. Είναι σίγουρο ότι δεν θα λειτουργούσε μια τέτοια συνεργασία. Στην ηλικία των 13 ετών, φεύγοντας από τα Οptimist, άρχισα να κοιτάζω τριγύρω για την κατηγορία του σκάφους που θα ήθελα να ασχοληθώ. Ολοι μου έλεγαν ότι πρέπει να πάω σε διπλό σκάφος γιατί ενώ ήμουν ψηλή, ήμουν πολύ αδύνατη. Ομως στο μυαλό μου είχα κατασταλάξει, νομίζω από πολύ πριν, ότι το σκάφος που με ενδιέφερε ήταν το Laser. Πρώτα από όλα είχε... "αεροδυναμική" κοψιά, κάτι που μου άρεσε, δεύτερον γιατί δεν ήθελα να μπλέξω όπως ο μεγαλύτερος αδερφός μου με τα διπλά σκάφη και να εξαρτώμαι από κάποιον άλλο για τις ώρες που θα αφιέρωνα στην καινούρια μου κατηγορία και, τρίτον, ήξερα ότι στις αποφάσεις που έπαιρνα στο νερό δεν σήκωνα ούτε συζήτηση... ούτε διαπραγμάτευση. Ετσι, ουσιαστικά η απόφαση αποτελούσε μονόδρομο».

Ετσι ξεκίνησε μια όμορφη περιπέτεια που συνεχίζεται και προσθέτει κάθε μέρα και νέες αναμνήσεις, με τελευταία την 9η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, τους πρώτους της καριέρας της. Στους δεύτερους ίσως δεν είναι με την ελληνική σημαία!

Στο Τόκιο αγωνίστηκε με τη βοήθεια των χορηγών της και της ΕΟΕ που την είχε εντάξει στο πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν αθλητή στον δρόμο προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο» με αποτέλεσμα να την αναλάβει προσωπικά ένας εφοπλιστής. Η ΕΟΕ τη βοήθησε και στην αγορά σκάφους και σε έξοδα που είχε εκεί (π.χ. υπέρβαρο στο αεροπλάνο λόγω εξοπλισμού, διαμονή στην Ενοσίμα όπου έμεναν οι ιστιοπλόοι).

Ομως η μεγάλη κόντρα της με την Ομοσπονδία, που κρατάει ιδιαίτερα την τελευταία τετραετία μετά τους αγώνες του Ρίο, την αναγκάζει να δηλώσει έτοιμη για αλλαγή υπηκοότητας, μόνο όσον αφορά τα πανιά του σκάφους της, καθώς όπως λέει: «Είμαι σε διαδικασία αλλαγής εθνικών χρωμάτων στα πανιά μου, και μόνο στα πανιά μου, γιατί η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ είναι χαραγμένη με τατουάζ στην καρδιά μου».

Παίρνει με πόνο ψυχής αυτή την απόφαση δηλώνοντας απογοητευμένη από την παντελή έλλειψη βοήθειας από όλους (Πολιτεία, ΕΟΕ και Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία όπως αναφέρει) και θυμίζει ότι: «Ολοι γνωρίζουμε ότι το 2017 η ΕΙΟ μού ζήτησε να αλλάξω εθνικότητα και μάλιστα θα... συνηγορούσε σε αυτό» προσθέτοντας ότι είναι αναγκασμένη να το κάνει γιατί αλλιώς θα αποτύχει στον δρόμο προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 2024.

Από τις 12 Ιουνίου του 2017 βρίσκεται σταθερά μέσα στις 20 καλύτερες αθλήτριες της κατηγορίας της και μάλιστα έφτασε κάποια στιγμή μέχρι τη δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Παράλληλα, έχει κατακτήσει μετάλλια σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα.

Και όμως η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει άλλη μια κορυφαία ιστιοπλόο μετά την Αφροδίτη Κυρανάκου που από το 2010 αγωνίζεται και με το επώνυμο Ζέγκερς και με τα χρώματα της Ολλανδίας έχοντας μεγάλες διακρίσεις (και 4η θέση στο Ρίο) στα 470.