Υστερα από χρόνια ασφυκτικής εποπτείας των δανειστών στο θέμα των προσλήψεων προσωπικού η κυβέρνηση πλέον έχει το περιθώριο και την ελευθερία να αξιολογήσει τις πραγματικές ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό και με διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια να καλύψει τα όποια κενά σε νευραλγικούς και κοινωνικά ευαίσθητους τομείς.

Το πρόβλημα με τα Μνημόνια ήταν ότι στο όνομα της συμπίεσης του μισθολογικού κόστους και των αυστηρών ορίων στον αριθμό των εργαζομένων στον δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα εφαρμόζονταν μία οριζόντια, τυφλή και ισοπεδωτική πολιτική προσλήψεων με μοναδικό στόχο την εξοικονόμηση πόρων και τη διόρθωση των δημοσιονομικών δεικτών.

Η τρόικα προσκολλημένη στο δόγμα της λιτότητας στο κράτος επέβαλλε ένα γενικευμένο ανώτατο όριο προσλήψεων με βάση την αναλογία προς τις αποχωρήσεις που το 2016 ήταν 1 πρόσληψη για 5 αποχωρήσεις, το 2017 η αναλογία περιορίστηκε στο 1 προς 4 για να μειωθεί στο 1 προς 3 το 2018.

Επιπλέον είχε τεθεί ένα ανώτατο όριο στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου για να διασφαλιστεί ότι ο μέσος όρος των συμβάσεων που επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό θα παραμένει αμετάβλητος διατηρώντας σε χαμηλά επίπεδα το μισθολογικό κόστος της γενικής κυβέρνησης.

Με βάση τις παραπάνω ντιρεκτίβες κρίσιμοι τομείς όπως η υγεία και η παιδεία ασφυκτιούσαν υπό το βάρος μίας τέτοιας συνταγής και συχνά εμφάνιζαν συμπτώματα παράλυσης και αποδιοργάνωσης λόγω έλλειψης προσωπικού. Παρά το γεγονός ότι καταγράφονταν μεγάλες ελλείψεις καθηγητών στα σχολεία, παρά το γεγονός ότι το σύστημα υγείας έπασχε σοβαρά καθώς νοσηλευτές και ιατροί δεν επαρκούσαν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των πολιτών και να κρατήσουν στη ζωή ένα στοιχειωδώς ποιοτικό σύστημα υγείας υπερίσχυε ο δημοσιονομικός κανόνας των Μνημονίων.

Πέραν αυτού εμφανίστηκαν φαινόμενα υποβάθμισης και απαξίωσης σε πολλούς άλλους τομείς της δημόσιας διοίκησης που έχουν να κάνουν με την προστασία του πολίτη, τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος, την πάταξη της γραφειοκρατίας, την εξάλειψη της ταλαιπωρίας στις συναλλαγές με το Δημόσιο καθώς και στον ελεγκτικό μηχανισμό για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της κλοπής.   

Η απαλλαγή από τις «λογιστικές αρχές» των δανειστών στη διαχείριση, αξιολόγηση και αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για να αλλάξει σελίδα η χώρα και να προχωρήσει η αναδιάρθρωση και ο εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του και των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες.

Σημαντικό και καθοριστικό ρόλο σε αυτό θα παίξει η επάνδρωση με ποιοτικό και εξειδικευμένο προσωπικό που όχι μόνο θα καλύψει τα ποσοτικά κενά αλλά θα συμβάλλει στο να καταστεί το δημόσιο σύγχρονο εργαλείο και κινητήρας προώθησης της οικονομικής ανάκαμψης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής των πολιτών.

Η κυβέρνηση απελευθερωμένη από το κορσέ των Μνημονίων πρέπει με μεθοδικότητα, συγκροτημένο σχέδιο και καθαρότητα στην επιλογή προσωπικού να κλείσει τον κύκλο της ρουσφετολογίας, της αδικίας και του πολιτικαντισμού.

Τελευταία Νέα