Αυτό που γίνεται κάθε βράδυ στις πλατείες έχει λάβει τη διάσταση κινήματος. Ενός κινήματος ευζωίας, που υποτίθεται την πολεμά η κυβέρνηση, για ποιους λόγους δεν έχει καμία σημασία (ίσως επειδή είναι χούντα, ίσως επειδή εφαρμόζει ένα σχέδιο πανοπτικού ελέγχου και περιορισμού των ελευθεριών, όπως διαδίδεται στην επικράτεια των θεωριών συνωμοσίας και στο Διαδίκτυο). Γι’ αυτό, κάθε βράδυ, οι πλατείες γεμίζουν από νέους που θέλουν να ξεδώσουν, με ποτό, τσιγάρο, κουβέντα, φλερτ. Κανείς δεν θα τους εμποδίσει – κι ούτε ο κορωνοϊός, άλλωστε αυτοί πιστεύουν ότι είναι άτρωτοι.

Απέναντι σε αυτό το κύμα απείθαρχης ευζωίας η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Αν βγάλει την αστυνομία στις πλατείες θα αντιμετωπιστεί ως το σκαιό πρόσωπο της καταστολής. Αν κάνει σαν να μη συμβαίνει τίποτα, της φορτώνουν ανεπάρκεια και αδυναμία επιτήρησης της υγειονομικής κρίσης. Η κυβέρνηση είναι αδύναμη και μόνη – αρνήθηκε, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Μουζέλης, και το μορατόριουμ που πρότεινε ο Τσίπρας, ο οποίος τώρα μη συναινώντας σε μέτρα περιορισμού την τιμωρεί!

Το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό. Οι συγκεντρώσεις της ευζωίας αναπαράγουν τον ιό, τον φέρνουν στα σπίτια, στα μέσα συγκοινωνίας, στα μαγαζιά – οδηγώντας κατά κανόνα ευάλωτους στα νοσοκομεία, στις ΜΕΘ. Κανένα πρόβλημα. Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν – κι ίσως έτσι αποτύχει η κυβέρνηση κι ανοίξει ο δρόμος για τη δεύτερη φορά Αριστερά.