Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Νέες προκλήσεις στο μέτωπο της πολιτικής και της οικονομίας δημιουργεί στον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν η αποχώρηση του - πρώην πια - υπουργού Οικονομικών και γαμπρού του Μπεράτ Αλμπαϊράκ από την κυβέρνηση. Το θέμα της οικογενειοκρατίας στην Τουρκία και τα προβλήματα που δημιούργησε και δημιουργεί στον πρόεδρο της χώρας αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού σε μεγάλη μερίδα των διεθνών μέσων ενημέρωσης, καθώς η παραίτηση Αλμπαϊράκ έγινε εν μέσω βουτιάς της τουρκικής λίρας σε ιστορικά χαμηλά και την κάθετη βουτιά των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας. Δεν έλειψαν πάντως και οι εκτιμήσεις ότι με την οικονομία της χώρας να βρίσκεται σε σταυροδρόμι μετά τις επιλογές Αλμπαϊράκ, ο Ερντογάν να φοβήθηκε ότι η επιδείνωση των συνθηκών θα έχει μεγάλο πολιτικό κόστος και για τον ίδιο.
Η ξαφνική αποχώρηση του δεύτερου πιο ισχυρού άνδρα στην τουρκική οικονομία προκάλεσε σημαντικές ανακατατάξεις στο οικονομικό επιτελείο μετά από πολλούς μήνες σφυροκοπήματος του εθνικού νομίσματος. Αποτέλεσε επίσης έκπληξη στην πολιτική ελίτ της Τουρκίας, καθώς πολλοί πίστευαν ότι ο Ερντογάν μπορεί να ετοίμαζε τον γαμπρό του για διάδοχό του, όπως σχολίαζαν σε δημοσίευμά τους για την κατάσταση στην Τουρκία οι Φαινάνσιαλ Τάιμς. Ο 42χρονος Αλμπαϊράκ που έχει παντρευτεί την κόρη του Ερντογάν, την Εσρά, δεν ήταν μόνο υπεύθυνος για την πορεία της οικονομίας της χώρας, αλλά θεωρείται ότι είχε συγκεντρώσει πολύ μεγάλη επιρροή που πολλοί δεν την έβλεπαν με καλό μάτι, σύμφωνα με τις πηγές της βρετανικής εφημερίδας.
Τα πρώτα χρόνια της εξουσίας τα μέλη της οικογένειας του προέδρου της Τουρκίας δεν θεωρούνταν ως σημαντικά στη λήψη αποφάσεων κυβερνητικής πολιτικής. Ο Ερντογάν μάλιστα δήλωνε πολύ διστακτικός να βάλει σε κυβερνητικές θέσεις τέτοια μέλη. Πρώην υψηλόβαθμα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ υποστηρίζουν ότι καθώς ο Ερντογάν κέρδιζε τη μια εκλογική νίκη μετά την άλλη αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τις απειλές για την εξουσία του, το στυλ της ηγεσία του άλλαξε κι έγινε πιο τολμηρός, πιο κυριαρχικός και λιγότερο πρόθυμος για να συζητά θέματα σε εσωτερικό επίπεδο, σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς.
Κομβικό σημείο για την εξέλιξη του στυλ διακυβέρνησης του προέδρου της χώρας φαίνεται ότι ήταν οι διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί το 2013 όταν εκατομμύρια πολίτες βγήκαν στους δρόμους ζητώντας την παραίτηση Ερτογάν. Λίγο διάστημα μετά τα γεγονότα αυτά, ο ίδιος ο πρόεδρος έγινε στόχος έρευνας την οποία ξεκίνησαν πρώην σύμμαχοί του οι οποίοι στράφηκαν στην πορεία εναντίον του. Τότε ο Ερντογάν, που φοβούνταν πάντα τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και το «βαθύ κράτος» της Τουρκίας, άρχισε να κάνει λόγο για απόπειρα πραξικοπήματος και άρχισε να πείθεται όλο και περισσότερο ότι αντιμετωπίζει ομάδα αντιπάλων από το εσωτερικό αλλά και το εξωτερικό της χώρας οι οποίοι είχαν συμμαχήσει εναντίον του. Τελικά φαίνεται ότι ο ίδιος πείστηκε ότι δεν μπορούσε να εμπιστεύεται κανέναν εκτός από την οικογένειά του, αναφέρει στη βρετανική εφημερίδα μακροχρόνιος φίλος του προέδρου, ο οποίος δεν κατονομάζεται.
Ετσι στην πορεία πολλοί πολιτικοί σύμμαχοι που είχαν καταλάβει υψηλόβαθμες κυβερνητικές θέσεις αποχώρησαν ή μπήκαν στο περιθώριο, όπως αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα. Ο συνιδρυτής του κόμματος ΑΚΡ Αμντουλάχ Γκιούλ που διετέλεσε ως πρόεδρος της χώρας μέχρι το 2014 αποχώρησε όταν έγινε πρόεδρος ο Ερντογάν. Ο Αλί Μπακακάν που ήταν υπεύθυνος για την οικονομία τη δεκαετία του 2000 μεσούσης της κρίσης για τη χώρα και διετέλεσε επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ αποχώρησε το 2015. Ο Αχμέντ Νταβούτογλου που διετέλεσε πρωθυπουργός για δύο χρόνια αποχώρησε το 2016 όταν διαφώνησε με τον πρόεδρο. Ο Μεχμέτ Σιμτσέκ που διετέλεσε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και είχε εμπειρία ως τραπεζίτης της Merrill Lynch εγκατέλειψε την πολιτική το 2018.
