Υπάρχει ένα αξίωμα στο ποδόσφαιρο που οι πρωταγωνιστές του το επικαλούνται συχνά-πυκνά. Λένε πως «η μπάλα στο τέλος είναι δίκαιη». Με έναν δικό της τρόπο, σε μια δική της εκδοχή δικαιοσύνης. Αλλά δίκαιη. Θα συμφωνούν αρκετοί τις τελευταίες ώρες με το παραπάνω, βλέποντας αυτή τη μια ακόμη «παράσταση» που εξελίσσεται με θύμα την εθνική μας ομάδα. Εκείνη που καλείται την Τετάρτη να αγωνιστεί στην Τούμπα με τη Σλοβενία. Στην καρδιά μιας πόλης που αυτή την εποχή αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτό το δεύτερο κύμα πανδημίας: 1 στους 3 δίνει θετικό τεστ αυτές τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη. Πώς να μην αντιδρά η Πολιτική Προστασία σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Γιατί το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πηγαίνει… βόρεια σε μια περίοδο που κάθε κανονικός άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο; Διότι η ΕΠΟ υπάρχει μόνο για να προσφέρει ζωή χαρισάμενη σε διάφορα golden boys και φυσικά για να ανεβάζει διάφορα κλασικά θεατρικά με μεγάλη επιτυχία: τα τελευταία χρόνια πηγαίνει… περιοδεία ανά την επικράτεια το «Υπηρέτης δύο αφεντάδων». Ρεπερτόριο υψηλής τέχνης. Την πήρε η «Εξυγίανση» την εθνική από το Γ. Καραϊσκάκης, το πιο σύγχρονο γήπεδο της Ελλάδας. Και μιας και δεν είχε πού να την πάει τη μετέτρεψε σε… νομάδα μέχρι να την παρκάρει στο αχανές ΟΑΚΑ. Το Ολυμπιακό Στάδιο που για δεύτερη φορά τον τελευταίο μήνα αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον αγωνιστικό του χώρο και δεν μπορεί να τη φιλοξενήσει. Τι έκαναν τα ξεφτέρια της ΕΠΟ για να βγάλουν την υποχρέωση της Εθνικής σε αυτό το κρίσιμο σημείο του Nations League; Την έστειλαν στη Ριζούπολη. Τρεις μήνες μετά η UEFA απέρριψε την έδρα του ιστορικού Απόλλωνα. Κανείς δεν ασχολήθηκε. Κανείς δεν διέγνωσε τον κίνδυνο. Και κάπως έτσι ο λογαριασμός στην Εθνική μας. Με το Γ. Καραϊσκάκης «πολιτικά» κομμένο και το ΟΑΚΑ με πρόβλημα, έμενε η Θεσσαλονίκη. Το Κλ. Βικελίδης σε φάση βελτίωσης του χλοοτάπητα κ.λπ., άρα η Τούμπα. Εκείνη που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ αρνούνταν να δώσουν στην εθνική ομάδα.
Πρέπει να πούμε κάτι άλλο πέρα από το «καλά ξεμπερδέματα»;
