Δεν είναι εύκολο για κανέναν το lockdown. Το ζήσαμε τον περασμένο Μάρτιο. Και η καθημερινότητά μας έγινε δύσκολη. Αγχώδης. Και από κάποιο σημείο και μετά, εντελώς βαρετή. Δεν έχει μάθει ο Ελληνας – μάλλον και κανείς άλλος στον κόσμο – να είναι κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους. Να μην μπορεί να κάνει… Πάσχα με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Δεν μπορεί και χωρίς αθλητισμό. Χωρίς ποδόσφαιρο.
Εκείνο το lockdown μας έκανε να δούμε με άλλο μάτι την ίδια τη ζωή. Ετούτο εδώ μας βρίσκει πιο προετοιμασμένους. Και σίγουρα περισσότερο «ψυλλιασμένους» απέναντι σε έναν ιό που δεν κάνει διακρίσεις. Αν θέλουμε να ξεμπερδέψουμε, οφείλουμε να δούμε το πρόβλημα. Και να βιώσουμε μια δύσκολη, όσο και απαραίτητη κατάσταση. Δεν ειπώθηκε τυχαία από το στόμα του Σωτήρη Τσιόδρα η λέξη «πόλεμος».
Παραμένουν ίδια πολλά πράγματα σε σχέση με τότε. Θα στέλνουμε SMS για να κυκλοφορούμε. Δεν θα μπορούμε να φάμε έξω. Δεν θα κυκλοφορούμε όπου θέλουμε, όποτε θέλουμε. Θα είναι ξανά δύσκολα, απόμακρα, μοναχικά για κάποιους. Θα χρειαστεί υπομονή και ψυχική δύναμη. Ομως θα υπάρχουν και πράγματα διαφορετικά σε σύγκριση με το πώς τα βιώσαμε τον Μάρτιο. Το ποδόσφαιρο είναι ένα από τα σημαντικότερα.
Το ποδόσφαιρο δεν θα σταματήσει ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη. Και τούτο είναι μια παρηγοριά για τους εκατομμύρια φιλάθλους. Μια διασκέδαση που θα σε κάνει να ξεχαστείς, να χαρείς, να σχολιάσεις, να μιλήσεις με την παρέα σου, να αναλύσεις, να τσατιστείς. Το ποδόσφαιρο κερδίζει μεγάλο μέρος από την πίτα της καθημερινότητας του κόσμου. Και όταν υπάρχει ποδόσφαιρο, υπάρχει και καλύτερη διάθεση. Κάτι να χαζέψεις τη νύχτα της Τετάρτης μετά την τηλεργασία. Κάτι να περιμένεις το Σαββατοκύριακο. Ενα… αποκούμπι για να πιαστείς, μέχρι να σου δώσουν ξανά το δικαίωμα να κυκλοφορείς και να αναπνέεις ελεύθερος.
