Ούτε 100, ούτε 200, ούτε μισό εκατομμύριο. 862 εκατομμύρια ευρώ κόστιζαν συνολικά οι παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν από τον Πεπ Γκουαρντιόλα. Κοντά στο ένα δισεκατομμύριο. Το ξεπερνούν συνολικά, αν βάλουμε μέσα τους παίκτες που απουσίαζαν όπως ο Αγουέρο, ο Λαπόρτ, ο Μεντί, ο Φερναντίνιο. Η πιο πλούσια ομάδα στον κόσμο, όχι μόνο για τα χρήματα που σπαταλά στις αγορές παικτών, αλλά και για τα συμβόλαια που δίνει.
Μόνο ο Ντε Μπρόινε κοστίζει, σύμφωνα με το transfermarkt, 120 εκατομμύρια ευρώ, ενώ ανάλογη είναι η τιμή και για τον Ραχίμ Στέρλινγκ. Κι όμως, ο Ολυμπιακός κατάφερε μέχρι ενός σημείου στο Ετιχαντ να απειλήσει τη Σίτι, να την αγχώσει με την ισοφάριση. Αν ο Βαλμπουενά ήταν πιο τυχερός, θα μπορούσε να το είχε πετύχει. Οποιαδήποτε άλλη κουβέντα για το τι θα μπορούσε να κάνει ο Ολυμπιακός στην έδρα της πλούσιας Σίτι είναι άνευ ουσίας. Τέτοια παιχνίδια δεν τα υπολογίζουν ούτε πολύ μεγάλοι σύλλογοι. Ακόμα και κάποιο ποδοσφαιρικό μεγαθήριο δεν τοποθετεί στους υπολογισμούς του ένα θετικό αποτέλεσμα στο «άντρο» του Πεπ Γκουαρντιόλα και των ποδοσφαιριστών του.
Η κουβέντα για τον Ολυμπιακό από εδώ και στο εξής είναι στην επόμενη ευρωπαϊκή του μέρα. Και στην προσπάθεια να παίζει και τον Φεβρουάριο σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι αυτή. Είναι ιδανική μια πρόκριση στους 16 του Champions League, αλλά η περσινή πορεία απέδειξε πως και το Europa League μπορεί να προσφέρει σπουδαίες στιγμές και πάνω απ’ όλα προοπτική.
Η νίκη της Πόρτο επί της Μαρσέιγ φέρνει τους Πορτογάλους σε θέση οδηγού για τη δεύτερη θέση. Αλλά και τους Ερυθρόλευκους σε θέση φαβορί για την τρίτη. Αν η ομάδα του Μαρτίνς πάρει αποτέλεσμα στη Μασσαλία, μόνο με… θαύμα θα χάσει την ευρωπαϊκή της συνέχεια. Και ίσως εκείνο το παιχνίδι απέναντι στους Γάλλους να είναι το πιο κρίσιμο από τα τρία που απομένουν.
