Είμαστε οι τελευταίοι που θα κάνουμε τους ειδικούς και θα πούμε ποιοι κλάδοι πρέπει να λειτουργούν κανονικά και ποιοι με ειδικές συνθήκες. Δόξα τω Θεώ η Ελλάδα έχει πολλούς (και καλούς) επιστήμονες που δεν τους αμφισβητούμε στο ελάχιστο. Απλά, όλοι θα πρέπει να θυμηθούν τον διαχρονικό ρόλο και σκοπό που έχει πάντα ο αθλητισμός. Για να μας κρατάει υγιείς στο σώμα και στο πνεύμα. Ναι, ο αθλητισμός βοηθάει εκτός από το προφανές (σώμα) και στην πνευματική καλλιέργεια αλλά και ηρεμία του ανθρώπου. Αλήθεια, ένας νέος πού είναι καλύτερα να βγάζει την ενέργειά του; Σε μια παιχνιδομηχανή, σε ένα τάμπλετ και σε ένα έξυπνο τηλέφωνο ή μήπως σε ένα γήπεδο μπάσκετ, σε ένα κολυμβητήριο και σε ένα ταρτάν στίβου; Και σε τελική ανάλυση δεν μπορεί να λέμε σε έναν έφηβο ότι μπορείς να συγχρωτιστείς με τους συμμαθητές σου στο προαύλιο του σχολείου, αλλά όχι με τους συμπαίκτες του στο γήπεδο ή στο κολυμβητήριο. Δεν έχει λογική και ιδιαίτερα στο μυαλό ενός νέου, να παρουσιάζονται ως διαφορετικά δύο πράγματα που είναι σχεδόν όμοια. Και μάλιστα πολλές φορές στο σχολείο – με τα περισσότερα τμήματα και τάξεις – ίσως είναι και πιο επικίνδυνο από ένα γυμναστήριο όπου θα προπονηθεί μια ομάδα ακολουθώντας τα πρωτόκολλα. Εχοντας ήδη από χθες το μεσημέρι βροχές αναβολών και αναστολών λειτουργίας σε πρωταθλήματα και διοργανώσεις (ακυρώθηκε μεταξύ άλλων για πρώτη φορά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του Μαραθωνίου δρόμου ανδρών και γυναικών που θα γινόταν την Κυριακή στον Σχοινιά), αναρωτιέται κανείς εάν ο αθλητισμός και δη ο ερασιτεχνικός αξίζει τέτοια αντιμετώπιση. Είναι (άμεσο) χρέος των αρμοδίων να ξεκαθαρίσουν το τοπίο. Ωστε να μην μπει λουκέτο σε κάτι που φανερά προκαλεί μεγάλο ενδιαφέρον και όχι αδίκως. Ο αθλητισμός δεν είναι μόνο (αποδεδειγμένα) υγεία, είναι και τρόπος ζωής αλλά και επιβίωσης για δεκάδες αθλητές σε όλη την Ελλάδα που θα βρεθούν σε απόγνωση εάν κατέβουν ρολά.

Τελευταία Νέα