Το τελευταίο βιβλίο του γάλλου οικονομολόγου Τομά Πικετί μάλλον δεν θα πουλήσει και πολλά αντίτυπα στην Κίνα. Και ο λόγος είναι η άρνησή του να αφαιρέσει χωρία που ενοχλούν το κινεζικό καθεστώς, παρά τον θαυμασμό που εξέφρασε για το πόνημά του με τον τίτλο «Κεφάλαιο και ιδεολογία» ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ αυτοπροσώπως.
Το βιβλίο εκδόθηκε τον περασμένο χρόνο, αλλά δεν κυκλοφόρησε στην ηπειρωτική Κίνα εξαιτίας των αποσπασμάτων που αναφέρονται στις ανισότητες οι οποίες μαστίζουν τη Χώρα του Δράκου. Ο Πικετί έκανε γνωστό στην «Γκάρντιαν» πως ο κινεζικός εκδοτικός οίκος Citic Press απέστειλε τον περασμένο Ιούνιο στον γάλλο εκδότη του συγγραφέα έναν κατάλογο δέκα σελίδων που ζητούσε να αφαιρεθούν από τη γαλλική έκδοση, ενώ τον Αύγουστο προστέθηκαν και άλλες λογοκριμένες σελίδες στην αγγλική έκδοση. «Απέρριψα το αίτημα και είπα πως θα αποδεχόμουν μόνο μια πλήρη μετάφραση του βιβλίου. Βασικά, ήθελαν να κόψουν σχεδόν όλα τα κομμάτια που αναφέρονται στη σύγχρονη Κίνα και ειδικά τα κομμάτια που σχετίζονται με τις ανισότητες και την αδιαφάνεια στην Κίνα» ανέφερε.
«Κι άλλοι κινέζοι εκδότες που ήρθαν σε επαφή με τον γαλλικό εκδοτικό οίκο Le Seuil είπαν πως θα έπρεπε να αφαιρεθούν κάποια κομμάτια. Σε αυτή τη φάση φαίνεται λοιπόν πως το βιβλίο δεν θα κυκλοφορήσει στην ηπειρωτική Κίνα» είπε ακόμη ο Τομά Πικετί. Από τον εκδοτικό οίκο Citic Press πάντως είπαν στην εφημερίδα «Σάουθ Τσάινα Μόρνινγκ Ποστ» πως οι διαπραγματεύσεις για την έκδοση του βιβλίου στην Κίνα συνεχίζονται.
Η λογοκρισία στην Κίνα είναι διαδεδομένη και πλήττει βιβλία, ειδησεογραφικά σάιτ (μεταξύ των οποίων της «Γκάρντιαν»), την ποπ κουλτούρα καθώς και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο κινέζος πρόεδρος έχει αναφερθεί πολλάκις στο έργο του Πικετί, στο οποίο περιλαμβάνεται και το βιβλίο «Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα». Τον περασμένο μήνα ο Σι έγραψε σε κείμενό του πως η δουλειά του Πικετί για τις ανισότητες στις Ηνωμένες Πολιτείες «αξίζουν την προσοχή μας».
«Το γεγονός πως ο Σι αναφέρθηκε στο τελευταίο βιβλίο του Πικετί δεν σημαίνει ότι ο Πικετί θα γλιτώσει τη λογοκρισία» δήλωσε ο Νταλί Γιανγκ, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Ο ίδιος ο Σι είχε υποσχεθεί πως θα ξερίζωνε τη φτώχεια στις αγροτικές περιοχές έως τα τέλη του 2020 – ένας στόχος που ήταν ήδη φιλόδοξος προτού πληγεί η παγκόσμια οικονομία από την πανδημία του κορωνοϊού. Παράλληλα έχει επιχειρήσει να εμφανίσει την Κίνα ως μια ευημερούσα χώρα.
«Μία από τις προκλήσεις για την Κίνα σήμερα είναι πως πολύς κόσμος ζει σε μια φούσκα – στη Σαγκάη δύσκολα φαντάζονται τη ζωή στις πιο φτωχές περιοχές» λέει ο Γιανγκ. Τα αποσπάσματα που θέλουν να αφαιρέσουν οι κινέζοι εκδότες αναφέρονται στις μετακομμουνιστικές κοινωνίες, οι οποίες έχουν γίνει «οι πιο πιστοί σύμμαχοι του ξέφρενου καπιταλισμού». Στις κοινωνίες αυτές ο Πικετί περιλαμβάνει και την Κίνα, ενώ συνδέει την εξέλιξη αυτή με τις «καταστροφικές συνέπειες του σταλινισμού και του μαοϊσμού».
Ο Πικετί γράφει ακόμη πως οι συνέπειες του κομμουνισμού ήταν πιο καταστροφικές από εκείνες της δουλείας, της αποικιοκρατίας και των φυλετικών διακρίσεων και πως το χάσμα ανάμεσα στο πλουσιότερο 10% και το φτωχότερο 50% είναι ελάχιστα μικρότερο από εκείνο των ΗΠΑ και πολύ μεγαλύτερο από εκείνο της Ευρώπης.
