Ο Ολυμπιακός είχε «κλειδώσει» σε μεγάλο βαθμό το πρωτάθλημα από την κανονική διάρκεια και ίσως το ερώτημα που απασχολούσε όλους μας λίγες μέρες πριν ξεκινήσει ο γύρος των πλέι οφ (και των πλέι άουτ), που συνέπεσε με τη μετα-κορωνοϊό εποχή ήταν τι είδους μπάλα θα δούμε σε σχέση με πριν. Διότι είχε μεσολαβήσει μια μεγάλη αγωνιστική απραξία (ξεπερνώντας και το συνηθισμένο διάλειμμα του καλοκαιριού κάθε τέλος της σεζόν) και επίσης είχαμε άδεια από κόσμο γήπεδα. Και όμως παίχτηκε καλή μπάλα κόντρα σε όλες τις δυσκολίες, οργανωτικές και άλλες. Οι παίκτες έτρεχαν, αγκαλιάζονταν, πανηγύριζαν όπως πρώτα και τα γκολ έμπαιναν χωρίς να φαίνεται ότι πέρασε από δίπλα τους ο κίνδυνος.
Πώς αποτυπώνεται αυτό από τα νούμερα; Ας το δούμε στον πίνακα παρακάτω:
Αγώνες | Γκολ | Σουτ & κεφαλιές | Αποτελεσµατικότητα | |
Κανονική περίοδος | 182 | 444 | 3.424 | 1 γκολ ανά 8 τελικές |
Πλέι οφ – άουτ | 58 | 123 | 1.052 | 1 γκολ ανά 8 τελικές |
Συνολικά | 240 | 567 | 4.476 | 1 γκολ ανά 8 τελικές |
Οπως φαίνεται δηλαδή η φυσιογνωμία του πρωταθλήματος δεν άλλαξε, αφού για να μπει ένα γκολ απαιτήθηκαν κατά μέσο όρο 8 περίπου τελικές (δηλαδή σουτ+κεφαλιές) τόσο στην κανονική περίοδο όσο και στην πλέι οφ/πλέι άουτ περίοδο.
Ας το δούμε και σε επίπεδο γκολ ανά αγώνα. Στην κανονική περίοδο σημειώθηκαν 444 γκολ σε 182 αγώνες, δηλαδή είχαμε 2.4 γκολ ανά ματς από 18.8 τελικές κατά μέσο όρο, κάτι που είναι σχεδόν το ίδιο και στα πλέι οφ /πλέι άουτ.
Γκολ / αγώνα | Σουτ & κεφαλιές / αγώνα | |
Κανονική περίοδος | 444 / 182 = 2,4 | 3.424 / 182 = 18,8 |
Πλέι οφ – πλέι άουτ | 123 / 58 = 2,1 | 1.052 / 58 = 18,2 |
Και για να είμαστε δίκαιοι τα πλέι οφ για τους «μεγάλους», δηλαδή τους πρώτους της βαθμολογίας, ήταν δύσκολα ματς διότι ήταν ματς μεταξύ ισοδύναμων αντιπάλων, άρα περιμέναμε τα γκολ να μπαίνουν πιο δύσκολα, απ’ ό,τι στην κανονική περίοδο όπου υπήρχαν ομάδες ισχυρές αλλά και αδύναμες.
