Τα μυθικά πουλιά Λίβερ πέταξαν περήφανα για ακόμα μία φορά πάνω από το λιμάνι της πόλης. Ετσι λέει ο θρύλος. Κάθε φορά που η κόκκινη ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ κατακτά έναν τίτλο, τα πουλιά, που κοσμούν τη φανέλα της, σηκώνονται στον ουρανό για να το γιορτάσουν.
Τριάντα χρόνια η Λίβερπουλ περίμενε έναν τίτλο πρωταθλήτριας Αγγλίας. Για πρώτη φορά, από τότε που θεσπίστηκε η Πρέμιερ Λιγκ. Η πανδημία του κορωνοϊού τους χάλασε τα σχέδια. Το τρόπαιο ήρθε στο Ανφιλντ, αλλά όχι με τον τρόπο που θα ήθελαν. Ο Γιούργκεν Κλοπ και οι ποδοσφαιριστές το χάρηκαν με την ψυχή τους, όχι όμως και οι οπαδοί. Αυτοί που σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι γέμιζαν τις εξέδρες του Ανφιλντ και ορκίζονταν, «You’ll Never Walk Alone». Ας είναι. Σημασία έχει ότι ο τίτλος επέστρεψε στην πόλη. Οπως είπε ο Κλοπ, ας περάσει αυτό το κακό και θα κάνουμε ένα μεγάλο πάρτι.
Ηταν εκεί ο σερ Κένι Νταλγκλίς, ο προπονητής με τον οποίο η Λίβερπουλ κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα το 1990, και ο Ιαν Ρας. Παίκτες που δόξασαν τη φανέλα της στο παρελθόν. Ηταν ένα δώρο για όλους αυτούς που ονειρεύτηκαν το τρόπαιο, αγωνίστηκαν για αυτό, αλλά δεν τα κατάφεραν. Για το γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ, σε εκείνο το παιχνίδι με την Τσέλσι. Του αρχηγού που κατέκτησε όλους τους τίτλους σε συλλογικό επίπεδο εκτός από το πρωτάθλημα.
Για όλους αυτούς τους θρύλους της ομάδας, που παρακολουθούσαν από ψηλά, τόσα χρόνια τις προσπάθειες που στο τέλος δεν είχαν αποτέλεσμα. Αν οι παίκτες της Λίβερπουλ κοιτούσαν το προχθεσινό βράδυ στον ουρανό, μπορεί να έβλεπαν τον Μπιλ Σάνκλι και τον Μπομπ Πέισλι να χαμογελούν. Ηταν οι δύο προπονητές που έκαναν μεγάλη αυτή την ομάδα. Τώρα, πήρε τη σκυτάλη ο Κλοπ, ο οποίος έφερε τέσσερις τίτλους με πιο σημαντικό, το τρόπαιο της Πρέμιερ Λιγκ.
