Τα ονειρόσπιτα

Το βαμμένο οδόστρωμα φωσφορίζει με το θράσος της συνθετικής ύλης. Ο επονομαζόμενος Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας αποπνέει την έκτακτη αύρα ενός μαραθώνιου, ή μιας έκθεσης βιβλίου. Πρόκειται μήπως να ξεστηθεί με την άνεση που στήθηκε; Εύκολα τον φαντάζεται κανείς μεταφυτεμένο σε άλλες μεγαλουπόλεις, όπως άλλωστε το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», ή το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Ο Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας μοιάζει κατά βάθος με τους ανθρώπους όλων των εποχών· αυτούς που θα μπορούσαν να ζουν τον Μεσαίωνα ή την Αναγέννηση, στην εποχή μας ή σε αυτήν που θα ‘ρθει, οι οποίοι πάντοτε επισημαίνουν πως όλα τελούν υπό συζήτηση. Αυτοί κρατούν το ανθρώπινο είδος! Αληθινά μεγάλοι περίπατοι γίνονται μέσα σου. Η αφετηρία δεν είναι βαμμένη κίτρινη, ούτε η πορεία διαγραμμισμένη. Κάποτε μόνον διαθέτουν μιαν είσοδο ή πρόναο, ούτως ειπείν, που βρίσκεται κάποια μέτρα μέσα σ’ ένα σύγχρονο ερείπιο, ή στους χώρους που αποκαλούνται ονειρόσπιτα.