Η νέα πραγματικότητα είναι μπροστά μας. Αρχικά τα διαφορετικά δεδομένα. Οι ομάδες θα κληθούν να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα κάτω από ολότελα καινούργιες συνθήκες. Θα παρατάσσονται στο χορτάρι δίχως να βλέπουν θεατές στις εξέδρες – εκτός αν το κάνουν όπως στη Γερμανία, με την Γκλάντμπαχ να τοποθετεί χάρτινα ομοιώματα αντί για θεατές!
Οι μειώσεις στα συμβόλαια όλων των αθλητών και δη των ποδοσφαιριστών, σίγουρα είναι ένα υπαρκτό σενάριο. Οχι ευχάριστο για τους περισσότερους, αλλά μάλλον δεν μπορούν να το αποφύγουν. Το πώς θα γεμίσουν τα ταμεία των ομάδων παραμένει βασικό ζητούμενο, καθόσον τα έσοδα από τα εισιτήρια θα είναι μικρότερα, αφού και οι θεατές θα είναι λιγότεροι μετά κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα που θα επιστρέψουν στα γήπεδα, ενώ δεν γνωρίζει κάποιος πώς θα συμπεριφερθούν οι χορηγοί. Αρα, μένουν ως κύρια πηγή εσόδων τα τηλεοπτικά δικαιώματα και ασφαλώς θα το διαπιστώσουμε οσονούπω. Η πορεία των διοργανώσεων είναι στον αέρα, υπό την έννοια ότι ουδείς μπορεί να βεβαιώσει για τις συνέπειες αν σε οποιοδήποτε σημείο της Ευρώπης ή του κόσμου ολόκληρου, προκύψει θετικό κρούσμα του συγκεκριμένου κορωνοϊού. Και τι αντιδράσεις θα υπάρχουν μετά. Εκτός όλων αυτών, τα περί πέντε αλλαγών στα παιχνίδια, είναι μια συνθήκη που αλλάζει πολλά αν επιβεβαιωθεί και ποιος ξέρει, αν περάσει, ίσως να ισχύει πως ήρθε για να μείνει. Θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για κοσμογονικές αλλαγές στον αθλητισμό.
Ενας ιός ανατρέπει τα πάντα. Στην καθημερινότητα, ναι. Αλλά και στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, σε όλα τα αθλήματα γενικά που είναι μέρος της ζωής μας, άλλου μεγαλύτερο και κάποιου άλλου μικρότερο. Οι αναταράξεις συνεχείς. Οποιος αντέξει. Οσοι αντέξουν. Μέχρι να βρεθεί βηματισμός για όλα αυτά τα νέα που μας χτύπησαν απρόσκλητα την πόρτα.
