Αν υπήρχε μια – μικρή – ελπίδα για τον Παναθηναϊκό να κάνει ορισμένες υπερβάσεις στο μπάτζετ του και να φέρει ποδοσφαιριστές τύπου Μπεργκ το ερχόμενο καλοκαίρι, αυτή πια έπαψε να υφίσταται. Οπως τουλάχιστον φαινεται. Ο κορωνοϊός φέρνει και πάλι σκληρή οικονομική πολιτική στον σύλλογο και με δεδομένο πως δεν υπάρχει διάθεση έως τώρα για πάγωμα μισθών ή για μειώσεις σε υψηλά συμβόλαια (τύπου Καρλίτος, Αγιούμπ, Κουρμπέλη), ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει να μαζευτεί από εδώ και στα εξής. Στα συμβόλαια, δηλαδή, που θα συνάψει με τις επόμενες μεταγραφές του.
Σε αυτά αναμένεται να υπάρχει πια ένα οικονομικό πλαφόν. Που δεν θα ξεπερνάει τα 350.000 ευρώ ετησίως και που θα καθοριστεί οριστικά όταν η πανδημία θα μας επιτρέψει να επιστρέψουμε στην κανονικότητα και ο σύλλογος θα κάνει τους υπολογισμούς του έχοντας συγκεκριμένα δεδομένα για την εξέλιξη και της φετινής αλλά και της επόμενης σεζόν. Και πάνω απ’ όλα, για τους χορηγούς και για το τηλεοπτικό συμβόλαιο, που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και το μπάτζετ. Ωστόσο, θα πρέπει να ξεχάσουμε μεταγραφές τύπου… Μπεργκ. Ο Σουηδός δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό των ανθρώπων του Παναθηναϊκού και δη του Γιάννη Αλαφούζου, όμως συμβόλαιο των 700.000 ευρώ δεν θα υπάρχει. Και αυτομάτως αυτό το γεγονός απομακρύνει κάθε πιθανότητα επιστροφής του σπουδαίου επιθετικού. Επιπλέον, όλη αυτή η ιστορία θα επηρεάσει και τις ανανεώσεις των συμβολαίων και τις προτάσεις που θα γίνουν από τον Παναθηναϊκό. Δύσκολα θα ανέβουν οι Πράσινοι στην πρότασή τους προς τον Χρήστο Δώνη, απίθανο να κάνουν υπέρβαση για τον Ινσούα ή να μπουν σε συζητήσεις με τον Γιόχανσον. Οι εποχές επιτρέπουν τα πόδια να απλώνονται μέχρι εκεί που είναι το πάπλωμα και ούτε χιλιοστό παραπάνω. Οσο για τις πωλήσεις; Θα βγάλει ο Παναθηναϊκός παίκτες στη βιτρίνα του προκειμένου να ισοσκελίσει κάπως τα έσοδα με τα έξοδα. Τον Μακέντα, ίσως τον Πούγγουρα ή παίκτες τύπου Χατζηθεοδωρίδη, που έχει προσελκύσει συλλόγους από το εξωτερικό.
