Η ορμονοθεραπεία και συγκεκριμένα η καταστολή της παραγωγής ανδρογόνων αποτελεί εδώ και δεκαετίες τη βάση της αρχικής αντιμετώπισης του μεταστατικού καρκίνου του προστάτη. Η σύγχρονη ορμονοθεραπεία, με τη χορήγηση αγωνιστών ή ανταγωνιστών LHRH αποτελούσε μέχρι και προ 5 ετών τη μοναδική θεραπεία για τους ασθενείς με μεταστατικό ορμονοευαίσθητο καρκίνο προστάτη. Σήμερα υπάρχουν θεραπευτικές προσεγγίσεις που είναι πλέον εγκεκριμένες σε συνδυασμό με την ορμονοθεραπεία για αυτό το στάδιο της νόσου: α. η χημειοθεραπεία και συγκεκριμένα η δοσιταξέλη, β. η αμπιρατερόνη, αναστολέας της παραγωγής ανδρογόνων από τα επινεφρίδια, και γ. η ακτινοθεραπεία της πυέλου ειδικά για τους ασθενείς που έχουν χαμηλό φορτίο μεταστατικής νόσου. Μέσα στο 2019 όμως παρουσιάστηκαν 3 μεγάλες κλινικές μελέτες που κατέδειξαν ότι μια ακόμη κατηγορία φαρμάκων – τα νεότερα αντιανδρογόνα – είναι επίσης δραστικά σε αυτό το στάδιο της νόσου. Ιδιαίτερα στο πρόσφατο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας, ASCO2019, παρουσιάστηκε η μελέτη ΕΝΖΑΜΕΤ που κατέδειξε το όφελος από τη χρήση του συνδυασμού ανδρογονικού αποκλεισμού με το νεότερο αντιανδρογόνο ενζαλουταμίδη έναντι των παλαιότερης γενιάς αντιανδρογόνων, σε ασθενείς με μεταστατικό ορμονοευαίσθητο καρκίνο προστάτη. Η μελέτη ήταν θετική αποδεικνύοντας όφελος στην επιβίωση από τη χρήση της ενζαλουταμίδης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ