Ντέρμπι αύριο στο ΟΑΚΑ, αλλά το μείζον θέμα είναι η κατάρρευση, η ελεύθερη πτώση του Παναθηναϊκού, μετά τα ντόρτια στο Βικελίδης. Με δύο εντελώς διαφορετικές αναγνώσεις. Που εκφράζουν δύο διαφορετικές πολιτικές. Η μία εντοπίζει τις ευθύνες σε Νταμπίζα – Δώνη (φωτογραφία). Η άλλη ρίχνει όλο το ανάθεμα στον Γιάννη Αλαφούζο. «Που απέτυχε παταγωδώς, που εξευτέλισε τον Παναθηναϊκό σε όλα τα επίπεδα, που δεν σηκώνεται να φύγει». «Το ζήτημα δεν είναι αγωνιστικό και καμιά παραίτηση ή απομάκρυνση Δώνη – Νταμπίζα δεν μπορεί να σώσει τον Παναθηναϊκό». Συνήθως λέμε, η αλήθεια είναι στη μέση. Στην προκειμένη περίπτωση ωστόσο, οι ευθύνες επιμερίζονται. Είναι και άσπρο και μαύρο. Κατ’ αρχήν, είτε για βουλκανιζατέρ μιλάμε, είτε για ποδοσφαιρική ομάδα, είτε για πολυεθνική εταιρεία, οι ευθύνες βαρύνουν το αφεντικό. Αυτόν που αποφασίζει. Ο Γ. Αλαφούζος στον Παναθηναϊκό απέτυχε. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Δεν χωράει συζήτηση.

Επιλογές

Με λάθος επιλογές σε στελέχη και συνεργάτες. Σε διοικητικό επίπεδο και αγωνιστικό. Μετά την πρώτη επιτυχημένη περίοδο, με Νταμπίζα – Αναστασίου, έχτιζε στη άμμο. Με καταστροφικές επιλογές και για τον Παναθηναϊκό και για τον ίδιο προσωπικά. Φύσσας – Βόκολος, Στραματσόνι (φωτογραφία κάτω) Ουζουνίδης. Οι ίδιοι που τον ρίχνουν στην πυρά αναγνωρίζουν ότι έχει βάλει στον Παναθηναϊκό κοντά στα 100 εκατομμύρια. ΟΚ, τη σεζόν 2017-18 με τη στάση πληρωμών η κατάσταση ήταν δραματική. Γι’ αυτή την ομάδα – έκτρωμα που περιφέρεται σ’ αυτές τις τρεις πρώτες αγωνιστικές σε τι μπορεί να φταίει ο ιδιοκτήτης; Αυτός έκανε τις μεταγραφές; Αυτός έκανε την προετοιμασία; Αυτός κάνει καθημερινά τις προπονήσεις; Αυτός επιλέγει την τακτική και την ενδεκάδα; ΟΚ, ο Παναθηναϊκός έχει κατέβει επίπεδο. Ο πρωταθλητισμός που ευαγγελιζόταν ο Δώνης ενόψει της τρέχουσας σεζόν, ήταν όνειρο απατηλό.

Ρόστερ

Οχι όμως αυτό το κατάντημα. Σίγουρα δεν είναι τα οικονομικά δεδομένα των Πρασίνων για πρωταθλητισμό. Δεν είναι όμως γι’ αυτό το ποδοσφαιρικό έκτρωμα. Τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάλα, αλλά κάτι λένε. Είναι ένας μπούσουλας. Αφήνουμε στην άκρη λοιπόν Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ ΑΕΚ. Που βάσει transfermarkt, η αξία του ρόστερ των Ερυθρολεύκων είναι στα 83,5 εκατ. Των πρωταθλητών στα 65,75 και της ΑΕΚ στα 41,50 εκατ. Παρακάτω. Τέταρτος που ακολουθεί κατά σειρά είναι ο Παναθηναϊκός στα 20,40 εκατ. Ο Αρης στα 16,50, ο Ατρόμητος στα 13,65, η Ξάνθη στα 10,83 και ο ΟΦΗ στα 8,85 εκατ. Πώς γίνεται να σε εξευτελίζει ο Αρης με μικρότερης αξίας ρόστερ; Πώς γίνεται να σε ταπεινώνει ο ΟΦΗ μέσα στο ΟΑΚΑ, με την άξια του ρόστερ του, κάτω από το 50% του δικού σου;

Αν δεν φταίνε τεχνικός διευθυντής – προπονητής, ποιος φταίει; Τίποτα ασύμμετρες απειλές, όπως έλεγε ο Αλέξης;

Κρίση

Κι εν πάση περιπτώσει η σύγχρονη ιστορία του Παναθηναϊκού δεν αρχίζει το 2014 απ’ όταν πέρασε στα χέρια του Γ. Αλαφούζου. Ο Παναθηναϊκός από το 1979 και τη θέσπιση του επαγγελματισμού, είχε την πλέον σταθερή και ισχυρή ιδιοκτησία. Την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Μέχρι το 2008 που εμφανίστηκαν οι ψευδοπροφήτες της πολυμετοχικότητας. Με αιχμή του δόρατος τους οργανωμένους. Συλλαλητήριο στο Πεδίον του Αρεως κ.λπ. Με τον Ολυμπιακό να έχει τις δικές του οικονομικές δυσκολίες το πολυπόθητο νταμπλ ήρθε για του Πράσινους το 2010. Ταυτόχρονα όμως και η οικονομική κρίση. Οι σωτήρες το βάζουν στα πόδια ποιος θα φύγει πρώτος. Κι ενώ στον Ολυμπιακό, με σοβαρά οικονομικά ανοίγματα, αναλαμβάνει ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Παναθηναϊκός μένει επί ξύλου κρεμάμενος. Τα 180 εκατ. που διαχειρίστηκαν σε τρία χρόνια οι πολυμετοχικοί, έχουν γίνει φύλλο και φτερό.

Απόπειρες

Οι υποχρεώσεις ήταν υπέρογκες. Ακόμα οφείλονται λεφτά σε Καραγκούνη, Κατσουράνη, Σεϊταρίδη κ.λπ. για το νταμπλ του 2010. Αντί να εκτιναχθεί ο Παναθηναϊκός, οδηγείται στη χρεοκοπία. Η οικογένεια Βαρδινογιάννη αηδιασμένη από τη συμπεριφορά των οργανωμένων, αποχωρεί οριστικά και αμετάκλητα. Με τον Γιάννη Αλαφούζο να παίρνει το 2014 την απόφαση που σίγουρα έχει μετανιώσει. Να παίρνει τον Παναθηναϊκό και να του μένει ο Μουντζούρης στα χέρια. Να αναλαμβάνει χρέη. Χωρίς τη γνώση του αντικειμένου, που τον οδήγησε σε λανθασμένες και δαπανηρές (για τον ίδιο) επιλογές. Τα λάθη και τα γούστα πληρώνονται έχει πει ο Δαλάι Λάμα. Δεν ξεκινάει λοιπόν το πρόβλημα του Παναθηναϊκού τα τελευταία 5 χρόνια. ΟΚ, ο Αλαφούζος δεν κατάφερε να το λύσει. Κάποιες απόπειρες για εξεύρεση συμπαικτών, όπως του περιβόητου Ταϊλανδού, Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, μέσω του ξαδέλφου Τσίπρα, προκάλεσαν θυμηδία.

Σόλοικο

Δεν είναι δυνατόν όμως οι εντυπώσεις να ξεπερνάνε την ουσία. Ο Παναθηναϊκός ήταν μια 100% υγιής εταιρεία. Την οποία κατέστρεψε ο τυχοδιωκτισμός της πολυμετοχικότητας. Κι ενώ όλοι είχαν λακίσει ανέλαβε (χρέη) ο Αλαφούζος. Δεν τα κατάφερε. Το να φταίει όμως, επειδή, ο Ζαχίντ δίνει ασίστ στον Φετφατζίδη κι ο Ινσούα μαρκάρει με τα μάτια, είναι σόλοικο.