Ο Ρονάλντο, η Μαντόνα και τα… άσχημα αγόρια

Η Λισαβόνα, έτσι όπως τη βλέπεις από ψηλά, λίγα μόλις λεπτά πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο, μοιάζει πολύ όμορφη. Το πρώτο το οποίο προσέχεις είναι ότι υπάρχει ομοιομορφία στα χρώματα. Τα κτίρια είναι «ζωγραφισμένα» στις αποχρώσεις του απαλού ροζ, του ιβουάρ με κεραμιδί στέγες και μικρά, περίτεχνα παράθυρα. Λίγο μετά την άφιξη, στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας της Πορτογαλίας, καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα κινούνται σε χαλαρούς, πολύ χαλαρούς ρυθμούς. Κανένας δεν προσέχει από τους ανθρώπους του αεροδρομίου, τι κάνουν ή πώς συμπεριφέρονται οι επισκέπτες. Αλλος πάει από εδώ, άλλος από εκεί, συνήθως δεν σου απαντάει κανείς σε ερωτήσεις, υπάρχουν βέβαια πολλά χαμόγελα από τους υπαλλήλους και αρκετή ικανοποίηση από τους ξεναγούς, όταν οι επιβάτες παραλάβουν τις αποσκευές τους. Παρακολουθούσα μια νεαρή ξεναγό να εκφράζει την ευαρέσκειά της στους βρετανούς τουρίστες, μέλη του γκρουπ της, για το γεγονός ότι κατόρθωσαν να παραλάβουν τις αποσκευές τους. Συνήθως γίνεται ένας μεγάλος χαμός, καθώς οι βαλίτσες φθάνουν στην Πορτογαλία μέσω… Ταγκανίκας. Αν τελικά φθάσουν και δεν εξαφανιστούν σε κάποιο άλλο αεροδρόμιο. Εχουμε συνηθίσει το φαινόμενο με την «εξαφάνιση» βαλιτσών στο Σαρλ ντε Γκολ στο Παρίσι, εκείνο όμως είναι ένα από τα πλέον πολυσύχναστα στον πλανήτη. Στο αντίστοιχο της Λισαβόνας, πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη, δεν είδα κανένα φοβερό χαμό. Στο κέντρο πάντως της πόλης, ιδιαίτερα στα περίφημα μουσεία, κυρίως αυτά τα οποία φιλοξενούν συλλογές με μυθικά έργα τέχνης, υπάρχει πραγματικά το αδιαχώρητο από κόσμο. Αργότερα όλοι απολαμβάνουν φαγητό, καφέ και τα δημοφιλέστατα παραδοσιακά γλυκά, σε υπαίθριους χώρους. Η ζέστη άλλωστε είναι φοβερή αυτές τις ημέρες. Κάποιοι αναχωρούν για πασίγνωστα θέρετρα, όπως το ιστορικό, πανέμορφο Εστορίλ με τις πολυτελείς επαύλεις. Στο συγκεκριμένο spot είχαν περάσει αρκετά χρόνια της ζωής τους, μέλη βασιλικών οικογενειών. Γαλαζοαίματοι οι οποίοι είχαν εξοριστεί από τις χώρες τους, μετέφεραν εκεί πολύ χρυσό και δημιούργησαν τα πρώτα, ανακτορικού τύπου λαμπερά σπίτια… Οσο για τα μουσεία είναι τόσο πολλά που θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για να τα αναφέρουμε όλα. Ξεχωρίζουν  το Βασιλικό Μουσείο Αμαξών και της Μαρκησίας Ντε Φροντέιρα.