Το Ποτάμι δεν έλαβε μέρος στις βουλευτικές εκλογές θεωρώντας ότι δεν υπήρχε χρόνος και χώρος για να ανακάμψει από το χαμηλό ποσοστό των ευρωεκλογών, ειδικά σε συνθήκες αυξημένης πόλωσης. Και όντως, το αποτέλεσμα των εκλογών έδειξε μια αύξηση του δικομματισμού σε προ κρίσης επίπεδα, πάνω από 70%. Η ΝΔ κέρδισε την αυτοδυναμία, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την επιβίωσή του ως βασικός εκφραστής των αριστερών – κεντροαριστερών δυνάμεων, το ΚΙΝΑΛ κέρδισε το στοίχημα του πήχη των ευρωεκλογών, δύο μικρότερα νέα κόμματα κέρδισαν την εμπειρία της κοινοβουλευτικής παρουσίας και συνολικά η Βουλή κέρδισε την αποτοξίνωσή της από τη Χρυσή Αυγή.

Η νέα κυβέρνηση δείχνει να θέλει να περπατήσει με σύγχρονο βηματισμό, με αρχές εταιρικής διακυβέρνησης και θα περιμένουμε τα πρώτα αποτελέσματα για να την κρίνουμε. Οι σύγχρονες αρχές διακυβέρνησης, η περισσότερο τεχνοκρατική και λιγότερο κομματοκεντρική προσέγγιση είναι πάντως θετικά δείγματα, ενώ οι διακριτοί ρόλοι Εκκλησίας – Πολιτείας φάνηκε ήδη ότι δεν θα είναι το δυνατό της σημείο.

Το Ποτάμι από τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει μια προσπάθεια ανασύνταξης στο προοδευτικό, φιλελεύθερο, μεταρρυθμιστικό Κέντρο. Προς το παρόν, τον χώρο αυτό τον έχει κυρίως καλύψει η ΝΔ εκμεταλλευόμενη το αντι-ΣΥΡΙΖΑ κύμα. Ο συγχρωτισμός όμως στην κυβερνητική πλέον ΝΔ φιλελεύθερων και συντηρητικών δυνάμεων, κεντρώων και δεξιών, δεν θα είναι κάτι εύκολο και ανέφελο όταν θα λείψει η συγκολλητική ουσία του «Να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ!». Και ειδικά όταν η κυβερνητική θητεία δημιουργεί γωνίες, δεν είναι τόσο στρογγυλεμένη όσο η αντιπολίτευση.

Από την άλλη, η μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς τη σοσιαλδημοκρατία αλλά και του ΚΙΝΑΛ πιο αριστερά, ασκώντας και οι δύο αντιπολίτευση στη ΝΔ, θα τους φέρει σε μία αναπόφευκτη ώσμωση. Ετσι και εκεί θα δημιουργηθεί μια ζήτηση για κεντρώες λύσεις. Αν βάλουμε στην εικόνα και το πράσινο ρεύμα (όχι του ΠΑΣΟΚ, αλλά της οικολογίας) που δείχνει να αποκτά αυτονομία, να απομακρύνεται από ακραίες θέσεις και γι’ αυτό κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη, τότε η εικόνα ενός νέου Κέντρου αρχίζει να σχηματίζεται.

Σε αυτόν τον χώρο το Ποτάμι θα ξανασυστηθεί στην κοινωνία. Από τον Σεπτέμβριο θα κάνει πολύ πιο αισθητή την παρουσία του μέσα από μια προσπάθεια διεύρυνσης. Με παρεμβάσεις, κριτική, προτάσεις, εκδηλώσεις, συναντήσεις, οργανωτικές καινοτομίες που θα δώσουν το στίγμα της μετεξέλιξής του στη βασική φωνή του προοδευτικού, φιλελεύθερου Κέντρου που έχει ανάγκη η χώρα. Μια εξωκοινοβουλευτική, μεταρρυθμιστική αλογόμυγα. Με συζητήσεις και ζυμώσεις εντός ενός νέου χώρου που στην Ευρώπη αρχίζει να μορφοποιείται προκειμένου να δώσει απαντήσεις στα νέα ζητήματα της παγκοσμιοποίησης, της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της κλιματικής αλλαγής, της δημογραφικής ανισορροπίας. Ενας χώρος που δεν μιλάει με ορολογία του 19ου αιώνα, και αναζητά λύσεις στα παλαιά και νέα προβλήματα, όχι όμως κοιτάζοντας τα παλιά manuals. Ενός χώρου που επιχειρεί να προσαρμοστεί με τους δικούς του όρους στη νέα πραγματικότητα και όχι να την αρνηθεί, κλεισμένος στο καβούκι του.

Ο Γιώργος Μαυρωτάς είναι αντιπρόεδρος του Ποταμιού