Δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς Κράτος Δικαίου, δηλαδή χωρίς ρύθμιση της κοινωνικής συμβίωσης βάσει του νόμου και χωρίς έλεγχο της εξουσίας βάσει των επιταγών του Συντάγματος. Και δεν υπάρχει Κράτος Δικαίου χωρίς τήρηση της διάκρισης των εξουσιών, ελευθερία του λόγου, λειτουργία αντιβάρων στη βούληση της πλειοψηφίας. Το Κράτος Δικαίου δεν ταυτίζεται με τη «λαϊκή κυριαρχία», αντίθετα την προστατεύει από καταχρήσεις και από την ύβριν. Κι όμως: για τον ΣΥΡΙΖΑ «δίκαιο» ήταν αυτό που θεωρούσε ή επιθυμούσε η κυβέρνηση και το «κράτος» της ταυτιζόταν με την ίδια. Τα παραδείγματα ήταν πολλά, εκτάθηκαν σε όλα τα πεδία και αποτελούν το ευκρινέστερο ίχνος, και μαζί την πιο σκοτεινή παρακαταθήκη, ολόκληρης της περιόδου διακυβέρνησης από το 2015 έως σήμερα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή