Διπλωματική ένταση και αντιδράσεις προκαλούν οι φιλοδοξίες της Αγκυρας για περισσότερα τουρκικά σχολεία στη γαλλική επικράτεια. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του γαλλικού Τύπου, μία τουρκική αντιπροσωπεία πραγματοποιεί από χθες διήμερη επίσκεψη στη Γαλλία, και δη σε διεθνή σχολεία του Παρισιού και του Στρασβούργου, προκειμένου να «παρατηρήσει» τον τρόπο λειτουργίας τους. Το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών αποφεύγει να σχολιάσει. Ο γάλλος υπουργός Παιδείας, ωστόσο, Ζαν-Μισέλ Μπλανκέ, άτεγκτος υπέρμαχος της κοσμικότητας της εκπαίδευσης, έχει ήδη πει ένα ξεκάθαρο «όχι».

«Νομίζω πως έχουμε σήμερα υπερβολικά πολλές μη φιλικές χειρονομίες από την πλευρά της Τουρκίας, υπερβολικά πολλές ανησυχίες όσον αφορά τα όσα ήδη κάνουν οι τουρκικές αρχές απέναντι στις τουρκικές κοινότητες στη Γαλλία, για να μην είμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση», δήλωσε ο Μλανκέ στο ραδιόφωνο του RMC. «Ολοι γνωρίζουν πως η Τουρκία βρίσκεται σε μία λογική ισλαμικού φονταμενταλισμού και επεκτατικότητας», πρόσθεσε. «Απροσδόκητες» και «στενάχωρες» χαρακτήρισε τις δηλώσεις αυτές ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. «Οι διαπραγματεύσεις αναφορικά με τα σχολεία που η Τουρκία σκέπτεται να ανοίξει στη Γαλλία, σύμφωνα με το γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα, διεξάγονται στην προοπτική εγκαθίδρυσης μιας αμοιβαιότητας απέναντι στα υφιστάμενα γαλλικά σχολεία στην Τουρκία», τόνισε.

Σύμφωνα με το περιοδικό «Le Point», οι υπεύθυνοι των γαλλικών σχολείων στην Τουρκία δέχθηκαν τον Απρίλιο πολλές «μετρίως ευγενικές» επισκέψεις απεσταλμένων της Αγκυρας, που εννοούσαν να «αμφισβητήσουν τα νομικά θεμέλια της φοίτησης τούρκων μαθητών σε αυτά». Μία άσκηση πίεσης σε δύο παράλληλα μέτωπα με δεδομένη, όπως επισημαίνει στην εφημερίδα «Le Figaro» ο Χαμίτ Μποζαρσλάν, διευθυντής ερευνών στο EHESS, «τη βούληση του Ερντογάν να εγκατασταθεί στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μέσω της εκπαίδευσης», με σκοπό «να επεκτείνει την πολιτική του επιρροή στην τουρκική διασπορά, πόσο μάλλον αφού αποτελεί μια σημαντική εκλογική δεξαμενή».

Στην πραγματικότητα, ιδιωτικά τουρκικά σχολεία, όπως το Yunus Emre του Στρασβούργου, υπάρχουν ήδη στη Γαλλία, διαθέτοντας, όπως προβλέπει η νομοθεσία, «μια κάποια αυτονομία» όσον αφορά στο σχολικό πρόγραμμα. Και μπορούν θεωρητικά να ανοίξουν και άλλα, όσο δεν παραβιάζουν τη γαλλική νομοθεσία. Για τη «Figaro», «ο πραγματικός εκβιασμός» αφορά τη σχολή τουρκικής μουσουλμανικής θεολογίας που άνοιξε ανεπίσημα το 2015 στο Στρασβούργο για την κατάρτιση γαλλόφωνων τούρκων ιμάμηδων – και τώρα ο Ερντογάν ζητεί να αναγνωρίσει επισήμως το γαλλικό κράτος.