Ανηφορίζοντας την οδό Βενιζέλου, τον δρόμο με τα υπεραιωνόβια χάνια και την αχλή ενός Βυζαντίου που θέλει υπομονή για να εντοπίσεις, στο παλαιό Βαρώσι της Δράμας, τη συνοικία ή τους μικρομαχαλάδες «έξω των τειχών», στέκεται αγέρωχος ο (νέος, επί χούντας ανεγερθείς) μητροπολιτικός ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου. Στη θέση του, στις αρχές του 20ού αιώνα, με τις εντατικές εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες του μάρτυρα μητροπολίτη Δράμας και, κατόπιν, Σμύρνης Χρυσόστομου Καλαφάτη, ένα λαμπρό επτατάξιο Παρθεναγωγείο, στον αύλειο χώρο της παλαιάς μητρόπολης, που θησαύριζε αρχαιότητες (ώς και την προτομή του αυτοκράτορα Καρακάλλα, που βρίσκεται στο Λούβρο) και, αργότερα, τάφους πολεμιστών (όπως του γερμανού, πολυμήχανου αεροπόρου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου Ρούντολφ φον Εσβέγκε), στέγαζε ψυχές ελληνορθόδοξων θηλέων όλων των κοινωνικών τάξεων της δραμινής κοινότητας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή