Επειδή οφείλω να ομολογήσω ότι βρίσκω κάπως μονότονη αυτή τη μονοθεματική επικαιρότητα που όλα περιστρέφονται γύρω από το Μακεδονικό, θα αλλάξω θέμα σήμερα. Θέλω να ξέρετε πως παρότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές λογικά θα γίνουν σε περίπου ενάμιση χρόνο, ήδη στα κομματικά επιτελεία συζητούν για αυτές. Και, όπως μαθαίνω από διάφορους πράκτορές μου, για ορισμένους δήμους και περιφέρειες η κατάσταση έχει ήδη ξεκαθαρίσει. Ειδικά στη ΝΔ, πρέπει να επισημάνω, υπάρχει έντονη κινητικότητα καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχεδιάζει ορισμένες –πώς να το θέσω; –εκπλήξεις. Η αρχή θα γίνει από την Περιφέρεια Αττικής όπου η αναμέτρηση έχει μεγάλο πολιτικό βάρος. Οι συζητήσεις στο γαλάζιο στρατόπεδο για τη θέση του «μικρού πρωθυπουργού της Αττικής» επικεντρώνονται, όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, αυτή την ώρα σε ένα όνομα: εκείνο του Κώστα Μπακογιάννη. Ενα όνομα, δηλαδή, ταυτισμένο για πολλούς με την τοπική αυτοδιοίκηση, που συνδυάζει μια επιτυχημένη θητεία στον πατρογονικό Δήμο Καρπενησίου –να υποσημειώσω ότι συμφωνούν σε αυτό όλοι οι ευρυτάνες κατάσκοποί μου –και στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας με ένα ήπιο πολιτικό προφίλ –ικανό να προσελκύσει ψηφοφόρους κι εκτός ΝΔ. Εάν η συγκεκριμένη υποψηφιότητα κλειδώσει –και εγώ πληροφορούμαι ότι είναι θέμα χρόνου -, τότε, όπως φαντάζεστε, ακυρώνονται τα σενάρια πολιτικών συνεργασιών. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη περιφέρεια και τον πρώτο γύρο. Στον δεύτερο, πολλά θα κριθούν από εκείνους που θα έχουν προκριθεί.
Σκέψεις για την Αθήνα
Θα περάσω τώρα στον Δήμο Αθηναίων. Εκεί θεωρείται δεδομένη η υποψηφιότητα Πατούλη, αλλά χρίσμα δεν έχει δοθεί ακόμη και, μεταξύ μας, δεν είναι βέβαιο ότι θα δοθεί μέχρι τέλους. Εάν, ας πούμε, ο Σταύρος Θεοδωράκης επιλέξει τελικά να διεκδικήσει το αξίωμα, ξέρω αρκετούς νεοδημοκράτες που δεν θα είναι αρνητικοί στο να τον στηρίξουν. Μου λένε, δε, ότι αν ο επικεφαλής του Ποταμιού κατέβει, θα μπορούσε να πετύχει διακομματική υποστήριξη ικανή να του εξασφαλίσει ένα σαφές προβάδισμα. Ολα αυτά, βέβαια, στην περίπτωση που παραμείνει απλό σενάριο το ενδεχόμενο καθόδου της Ολγας Κεφαλογιάννη.

Προβληματισμός για τη Θεσσαλονίκη
Αν κάπου προβληματίζονται αρκετά οι γαλάζιοι είναι στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν πρόκειται να υποστηριχθεί (σε αυτό συμφωνούν απολύτως ο νυν και οι πρώην πρόεδροι της ΝΔ) και αναζητείται πρόσωπο ικανό να «χτυπήσει» τον δήμο. Ο Σταύρος Καλαφάτης είναι μια λύση, αλλά οι συζητήσεις δεν έχουν προχωρήσει ακόμη. Αφήστε που, όπως είπε κι ο Μπουτάρης, για εκείνον γράφουν οι «New York Times» και για τον Καλαφάτη ούτε η «Φωνή του Λαγκαδά». Προβληματισμός επικρατεί και για την Περιφέρεια Πελοποννήσου, μιας και απ’ ό,τι ακούω ο Πέτρος Τατούλης δεν είναι και ιδιαίτερα δημοφιλής στο εσωτερικό της ΝΔ στην παρούσα φάση. Για τον Πειραιά όλα δείχνουν ότι η αξιωματική αντιπολίτευση θα στηρίξει την ανανέωση της θητείας του Γιάννη Μώραλη. Ερωτηματικά, τέλος, έχουν και για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας καθώς εκεί τον πρώτο λόγο έχει ο Απόστολος Τζιτζικώστας. Και ο Τζίτζι δεν έχει καταλήξει προς το παρόν εάν θα δοκιμάσει την τύχη του στην κεντρική πολιτική σκηνή ή όχι.

Αναρχικά τσιτάτα

Είμαι σίγουρος ότι κάπου πήρε το μάτι σας τα φέιγ βολάν που πέταξαν τα μέλη του Ρουβίκωνα κατά τη διάρκεια της «παρέμβασής» τους στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων. Αυτά που έγραφαν «η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια: δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους». Πηγή μου, που έχει μελετήσει τον αναρχικό χώρο, με ενημέρωσε πως η συγκεκριμένη πρόταση είναι από τον πρόλογο της προκήρυξης της ΟΛΑ (Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών) για τη βομβιστική επίθεση στο Εφετείο τα Χριστούγεννα. Μου επεσήμανε, ωστόσο, ότι δεν τα συσχετίζει. Γιατί, λέει, τα φέιγ βολάν υπογράφει το παράρτημα Ρουβίκωνα Νέας Φιλαδέλφειας, περιοχή που πάντα είχε ισχυρό αναρχικό κίνημα.

Διαβάζοντας Κρεμαστινό

Την Πέμπτη αργά το απόγευμα έγινε στη μεγάλη αίθουσα των τελετών του Καποδιστριακού η παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Κρεμαστινού «Τώρα νικάμε τις καρδιοπάθειες» – από τις εκδόσεις Λιβάνη. Η επιλογή της αίθουσας εικάζω δεν ήταν τυχαία. Το λέω γιατί άνθρωπός μου που βρέθηκε εκεί δεν προλάβαινε να εντοπίζει επισήμους. Από τον Κώστα Σημίτη και τον Λουκά Παπαδήμο μέχρι τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τη Φώφη Γεννηματά. Και από τον Προκόπη Παυλόπουλο μέχρι τον Βασίλη Λεβέντη και τον Παναγιώτη Κουρουμπλή. Καλοτάξιδο, έχω να πω.

«Από έξω κούκλα και από μέσα πανούκλα».

Ετσι συνόψισε τον απολογισµό των τριών χρόνων της πρώτη φορά Αριστεράςο Δηµήτρης Κουτσούµπας.

– Α la guerre commeà la guerre

(στον πόλεμο να κάνεις ό,τι πρέπει να κάνεις στον πόλεμο), που λένε και οι Γάλλοι – κομμουνισταί και μη.