Η υπογραφή του Μάνου Ελευθερίου στην πρώτη δισκογραφική δουλειά τού Περικλή Κανάρη «Αόρατος», αλλά και η παρουσίαση σε χώρους εμβληματικούς της Νέας Υόρκης –της πόλης όπου ζει και εργάζεται –σφράγισαν την καλή εκκίνησή του στον χώρο της μουσικής. Ο δραστήριος συνθέτης, ο οποίος σπούδασε με υποτροφία Μουσική και Επικοινωνία στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, κερδίζοντας πολυάριθμα βραβεία και διακρίσεις, έχει και άλλες σπουδαίες στιγμές στο ενεργητικό του. Οπως το έργο του «Project Innocence», το οποίο παρουσιάστηκε, σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση, στο περίφημο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης και η παραγωγή της πρώτης συλλογής ελληνικής μουσικής (με τίτλο «Music of Greece») που κυκλοφόρησε ποτέ το Metropolitan Museum of Art. Τώρα βρίσκεται στο δεύτερο δισκογραφικό βήμα του. Αν και –όπως λέει ο ίδιος- ο δίσκος είναι υπό διαμόρφωση, υπάρχουν τρία τραγούδια τα οποία θα συμπεριληφθούν. «Ενα νανούρισμα, «Το δελφινάκι», που κυκλοφόρησα σε παγκόσμια διανομή και όλα τα έσοδα από τα downloads πάνε στα παιδικά χωριά SOS, και το «Για μια Στιγμή», το νέο single. Και τα δύο είναι γραμμένα για δύο δικούς μου ανθρώπους». Το προσωπικό βίωμα δίνει περισσότερη ένταση στο δημιούργημα; «Οσο πιο κοντά είσαι στην πηγή, τόσο πιο δυνατή είναι η εμπειρία. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι αν δεις καταγεγραμμένο το βίωμα ενός άλλου ανθρώπου δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να συσχετιστείς με αυτό και να το κάνεις δικό σου. Πολλές φορές νιώθεις σαν να το έχει γράψει για σένα. Στον δίσκο σίγουρα θα συμπεριληφθούν και καινούργιοι στίχοι του Μάνου Ελευθερίου. Ενα από αυτά είναι το «Κάτι ετοιμάζεται» και θα το ερμηνεύσει η Ρίτα Αντωνοπούλου».

ΣΤΟ ΜΑΝΧΑΤΑΝ. Ποια είναι η αξία έκδοσης ενός CD ως φυσικό προϊόν σήμερα; «Είναι μια πιο ολοκληρωμένη και απτή πρόταση. Πέρα από τις ηχογραφήσεις εμπεριέχει και το δημιουργικό του δίσκου. Η εικονοποίηση –στον πρώτο μου δίσκο το εικαστικό είχε κάνει η Λυδία Βενιέρη -, οι στίχοι, οι συντελεστές συνθέτουν πληρέστερη εικόνα για τον δημιουργό. Το αποτέλεσμα είναι πολυδιάστατο και διεγείρει περισσότερες αισθήσεις. Επίσης μένει κάτι στην ιστορία της δισκογραφίας».

Γιατί ένας καλλιτέχνης που ζει μόνιμα στη Νέα Υόρκη έχει την ανάγκη της ελληνικής παρουσίας; «Η Ελλάδα είναι οι ρίζες και το σπίτι μου –εκεί γυρίζει πάντα ο άνθρωπος. Αν χάσουμε αυτή την επαφή, χάνουμε τον εαυτό μας. Το μεράκι μου ήταν το ελληνικό τραγούδι και από τότε που ξεκίνησα να παίζω ζωντανά μουσική στη Νέα Υόρκη το 2008, αυτό προσπαθούσα να επικοινωνήσω. Επέλεξα σημαντικούς χώρους στο Μανχάταν, όπου παίζουν world music, επιδιώκοντας να παρουσιάσω το συγκεκριμένο είδος σε ένα κοινό που αγαπά και υποστηρίζει τις μουσικές από όλο τον κόσμο.

Είναι μια πλούσια κληρονομιά και ήθελα να τη μοιραστώ –με καμάρι –και με ανθρώπους που δεν είναι Ελληνες». Οπως οι μόνιμοι νεοϋορκέζοι συνεργάτες του με τους οποίους θα μοιραστεί τη σκηνή του Gazarte: οBen Butlerστην κιθάρα, οGary Schreinerστη χρωματική φυσαρμόνικα, οRichard Hammondστο μπάσο, οPeter Douskalisστην κιθάρα και οGiancarlo de Trizioστα κρουστά.

Μουσικοί που έχουν συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Sir Elton John, Sting, Stevie Wonder, Bono & The Edge από τους U2, Annie Lennox, George Michael και Carlos Santana, όπως και με κεντρικές παραγωγές του Broadway (Hamilton, The Lion King, Spiderman, The Last Ship, Dear Evan Hansen). Η μπάντα συμπληρώνεται από τους Δημήτρη Ρέππαστα νυκτά έγχορδα και στο τραγούδι και τη Μαρίνα Κολοβούστο τσέλο.