Φυτρώνει μόνο του σε όλη την Ελλάδα, όπου βρει βράχο. Τα αρώματά θυμίζουν ρίγανη και θυμάρι. Ανθίζει την άνοιξη και το καλοκαίρι βγάζοντας ροζ-μοβ ανθάκια. Αναδεικνύει τη γεύση τηςρίγανης, τηςμαντζουράνας, τουβασιλικού, τουθυμαριού, τουδενδρολίβανουκαι τηςδάφνης και παράλληλα συνδυάζεται και μεμοσχοκάρυδο,πάπρικα,σκόρδο,φασκόμηλοκαιεστραγκόν.

Το θρούμπι είναι ένα από τα αγαπημένα φυτά των αρχαίων Ελλήνων και χρησιμοποιείται στη μαγειρική για περισσότερα από 2.000 χρόνια, ενώ συνήθιζαν να αρωματίζουν με αυτό το βοτάνι τον θυμβρίτη οίνο.

Η ονομασία του προέρχεται από την αρχαία ελληνική πόλη Θύμβρας, η οποία βρισκόταν κοντά στην Τροία. Το φυτό αναφέρεται από τον Θεόφραστο και από τον Διοσκουρίδη.Η λατινική ονομασία του γένους Satureja αποδίδεται στον Ρωμαίο Πλίνιο και προέρχεται από τη λέξη σάτυρος. Παράλληλα το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για τα τσιμπήματα των μελισσών, αρωμάτιζαν με αυτό τις σάλτσες και χρησιμοποιούσαν ξίδι με θρούμπι ως άρτυμα. Ο λατίνος ποιητής Βιργίλιος έλεγε ότι το θρούμπι έπρεπε να φυτεύεται δίπλα σε κυψέλες, καθώς προσφέρει εξαιρετική γεύση στο μέλι.

Χρήσεις

Εκτός από τη χρήση του στη μαγειρική καταναλώνεται ως αφέψημα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται στην παρασκευή αρωματικού μελιού, λικέρ, οδοντόκρεμας και σαπουνιών.Χρησιμοποιείται όπως η ρίγανη και το θυμάρι, σε ψητά κρέατα και πουλερικά, ψάρια, σούπες, σάλτσες, ομελέτες, πίτσες, αυγά, σαλάτες, λαχανικά και όσπρια.

Συντήρηση

Μαζεύουμε τα κλωναράκια. Καθαρίζουμε και κρατάμε μόνο τα φύλλα. Αποξηραίνουμε τα φύλλα σε δροσερό και αεριζόμενο χώρο και τα αποθηκεύουμε σε αεροστεγή βάζα. Επίσης, μπορούμε να συλλέξουμε τις κορφούλες και να τις βάλουμε σε σακουλάκια στην κατάψυξη. Συντηρούνται για περισσότερους από έξι μήνες.

Μια φορά κι έναν καιρό

Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, οι σάτυροι ζούσαν σε λιβάδια με θρούμπι, το οποίο τους έδινε πάθος. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το βότανο αφροδισιακό.